stixoi.info: Η οσμή του σεντονιού

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η οσμή του σεντονιού

Χθες βράδυ έστρωσα το μπλε σεντόνι.
Το είχα φυλάξει άπλυτο για να κρατήσει τη μυρωδιά σου
και φόρεσα το γαλάζιο νυχτικό μου που ποτέ δεν είδες.
Άπλωσα στο κρεβάτι όλα τα κόκκινα ρεσώ που είχα
σχηματίζοντας τ’ όνομά σου.
Σαν ερπετό άφηνα το σώμα μου ν’ αργοσαλεύει στο σεντόνι
για να περάσει πάνω μου η μυρωδιά.
Γλιστρούσα με χάρη που θα κέντριζε τα μάτια σου
καιροφυλακτώντας για ένα ελάχιστο τέντωμα μυών,
ένα ελάχιστο ανασήκωμα γλωσσαριστού στριφώματος
ένα ελάχιστο δείγμα προκλητικής πρόσκλησης.
Σ’ αυτό το σεντόνι δε θα κοιμηθεί άλλος κανείς.

Οι φλόγες έδιναν στο δέρμα μου μια μπρούτζινη απόχρωση
σαν αυτή που πήρε και η ψυχή μου.
Τότε που το δικό σου σώμα ήταν στη θέση των κεριών.
Οι μυρωδιές σαν έκρηξη ξέχυσαν μέσα μου τις μνήμες.
Παθιασμένη ανταπόκριση, παθιασμένη απομάκρυνση.
Δύο άκρα ενώνονται μόνο όταν σχηματίσουν κύκλο
κι εσύ χώρεσες στο κέντρο της ύπαρξής μου.
Πήρα τα ρεσώ και τον σχημάτισα.
Κι έμεινα εκεί
Μαγεμένη.
Σ΄ αυτόν τον κύκλο δε θα μπει άλλος κανείς.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Ζωής ποταμός κυλά κι ένα αστεροτρόπιο γεννιέται Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

horseman 16-11-2006 @ 08:21	Κι έμεινα εκεί μέσα στον κύκλο Μαγεμένη. Σ΄ αυτόν τον κύκλο δε θα μπει άλλος κανείς. Εύχομαι ολάκερη η ζωή σου... να θρονιαστεί σε έναν τέτοιο κύκλο... και χαμόγελα με μελωδίες να σκορπίζουν γύρω σου... έτσι απλά... Την αγάπη μου...
nicolas 16-11-2006 @ 08:26	μόνο και όπως ξεκινάς τα λόγια σου, κερδίζεις την προσοχή όμορφο...
angelface(sweetaki_girl) 16-11-2006 @ 08:27	Με horseman εγώ..! Καλησπέρα
elixgeo 16-11-2006 @ 08:30	Μαγεμένη σε κύκλο! Ή μήπως κυκλωμένη από μαγεία; Ή και τα δυο; Έτσι ή αλλιώς, κάποια στιγμή, θα κάψεις τους μάγους στη φλόγα των ρεσώ, θα πάρεις μια χορδή του κύκλου, θα την επιμηκύνεις όσο να τον τρυπήσει και από τη χαραμάδα θα βγεις.
Ηλιαχτίδα 16-11-2006 @ 08:37	ουφ........... ::cry.:: με μάγεψες......... ::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 16-11-2006 @ 08:43	elixgeo είμαι μια άθλια μάγισσα. Αντί να καίω τους μάγους καίγομαι εγώ. Μπορώ άραγε να πάω κατευθείαν στη χορδή; ::naugh.:: Horseman, nicolas, sweetaki, marynik την καλησπέρα μου με ::love.::
Σελίνα 16-11-2006 @ 10:41	...κι άλλη μαγεμένη... καλησπέρα
Antigoni 16-11-2006 @ 10:45	Γεια σου φιλεναδα μου, προσεχε μην παρει καμμια φωτια το μπλε σεντονι, πολυ ομορφο οπως ολα σου.... ::razz2.::
ΑΙΟΛΟΣ 16-11-2006 @ 11:33	Παθιασμένη ανταπόκριση, παθιασμένη απομάκρυνση. Δύο άκρα ενώνονται μόνο όταν σχηματίσουν κύκλο κι εσύ χώρεσες στο κέντρο της ύπαρξής μου. Η γραφή σου πάντα με κεντρίζει… με γοητεύει τολμώ να πώ… Καλησπέρα Jeny… ::smile.::
justawoman 16-11-2006 @ 12:07	Ας μη μιλήσουμε για τον πανδαμάτορα ας μιλήσουμε μόνο για τον καταπληκτικό τρόπο που εκφράζεσαι Τζένη. Το είπαν πολλοί ποιητές το είπε κι ο Λόρκα που αγαπώ: "Η τέχνη κι η ποίηση δε μας βοηθούν να ζήσουμε... μας βοηθούν να πεθάνουμε"... με όλο το συμβολισμό που κρύβει η φράση μέσα της ::love.::
Spartinos 16-11-2006 @ 12:13	ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ!!!!!!!!!!! ::up.::
ilianthos 16-11-2006 @ 12:37	Όμορφο !
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 16-11-2006 @ 14:26	Πολύ όμορφο!
Ιουλιβέρτιος 16-11-2006 @ 14:37	Με μαγνήτισε. Αγαπημένο μου το ποίημά σου...
« Ακρόνειρο » 19-11-2006 @ 03:06	Τέτοιο στυλ γραφής, μου μουδιάζει τον φλοιό, του εγκεφάλου μου... Σ'ευχαριστω!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο