Ανιχώρ
16-11-2006 @ 13:49 | Φίλε Κώστα,πρέπει να ομολογήσω ότι είσαι από τους λίγους εδώ που διαβάζω πάντα με μεγάλη ευχαρίστησή και δεν το λέω για να σε κολακευσω(Για πιο λόγο άλλωστε).
Έχεις στρωτό αρμονικό στίχο πλήρη νοημάτων.Δεν επαναλαμβάνεσαι και τα ποιήματά σου διαβάζονται ξανά και ξανά.Την καλησπέρα μου | |
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
16-11-2006 @ 15:15 | Γράφεις πάρα πολύ όμορφα! Υπέροχο! | |
elli
16-11-2006 @ 18:09 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
agrampeli
17-11-2006 @ 05:14 | Τώρα δεν έχω αποθέματα
Κι έτσι μοιράζω αυταπάτες
Της μοναξιά μου παρενθέματα
Και της ζωής μου τις απάτες
Μα επιστρέφει ότι έσωσα
Και μου ζητά κι άλλα να δώσω
Δεν φτάνουν όσα κι αν παρέδωσα
Αν την ψυχή μου δεν προδώσω
μου άρεσει η γραφή σου ::smile.:: | |
liaanatolaki
17-11-2006 @ 07:37 | Κώστα, πάρα πολύ ωραίο! Άσε που με εκφράζει πλήρως...Σε μια τέτοια φάση βρίσκομαι... ::yes.:: | |
xazoula
19-11-2006 @ 14:49 | ::smile.:: | |
maximina
05-12-2006 @ 04:48 | ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΤΟΤΕ ΑΠΟΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΣΗ:ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΘΑ ΚΑΝΩ ::sneak.:: | |
 |
