| |
Η θηλιά στο λαιμό με πνίγει... Σκεπτικός...
Το βλέμμα μου σκυμμένο... Κοιτάζει αμήχανα συννεφιασμένα σταυροδρόμια που οδηγούν εκεί...
Κάθε χρόνο...Τα ίδια σύννεφα σκεπάζουν τον ουρανό αυτή τη μέρα...
Οι φλέβες μου δένονται κόμπος...Όλο και πιο σφιχτός κάθε χρόνο...
Είναι η θλίψη της ελπίδας, είναι ο θάνατος που ζει ακόμα...Είναι το μνημόσυνο, είναι ο λόγος ενός αμήχανου χαμόγελου κάθε που χαράζει αυτή η μέρα...
Κι εγώ εκεί... Είναι η νοσταλγία γι'αυτό που δεν έζησα ποτέ...
Για την αγωνία,το πάθος,την αλληλεγγύη,τα όνειρα,τα ιδανικά.
Για το Ψωμί...Για την Παιδεία...Για την Ελευθερία...
Είναι τα χαμένα αδέρφια μου που δεν γνώρισα ποτέ...
Είναι η πηγή της γενναιότητας...
Γιατί οι Ήρωες κοιτάζουν τον τρόμο στα μάτια...Ζουν τον θάνατο μετο κεφάλι ψηλα...
Δεν σκύβουν το κεφάλι...Δεν κλείνουν τα μάτια...Μόνο Τραγουδούν...
Όταν το επόμενο άρμα μάχης γκρεμίσει την πύλη της Ελευθερίας θα είμαι εκεί, αδέρφια...
Για να τραγουδήσω κι εγω...Σαν απλός άνθρωπος...
Τον πένθιμο σκοπό της ελπίδας που τραγουδούν όλοι οι Ήρωες...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
