| Μεσα απο τις πολεις της ασφαλτου
ξεχασμενες πολιτειες
στο ναδιρ οι ιστοριες
με τους δρακους στα κελια.
Στα λευκα της τα ματακια
μεσα απο το μεσημερι
ενας ηλιος με νυστερι
κρυβεται, καραδοκει.
Δημιουργημα της νυχτας
τελευταια ευκαιρια
της ημερας τα βιβλια
δυναμωνουν την φωτια.
Η ταχυτητα του ηχου
στα μαλλια μας ανεμιζει
το κεφαλι μας γυριζει
και τα ποδια στα ψηλα.
Η θερμοκρασια βαινει
προς τ' αστερια ανεβαινει
και στο ημισι χολαινει
σαν αρχαια Mercedes.
Διαλυμενη στο μυαλο μας
Λιγη σκονη απο αγαπη
σταχτη απο λευκο ατι
και καρδια λαγωνικου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|