| |
Έξι η ώρα το πρωί
μα δεν κοιμάται η ψυχή
μ'ένα τηλέφωνο αγκάλια
ψάχνει να βρεί λίγη χαρά....
Μα η χαρά μου ακρηβή
πάντα πεθένει την αυγή
βάφει τα όνειρα σταχτιά
και τραγουδάει μοναχιά....
Μια κούπα τώρα με κάφε
κι ένα τσιγάρο ρεφενέ
σου σεντονιού την ερήμια
χίλια φιλιά και μι'αγκαλιά.....
Φέρνει ο αέρας ώς εδώ,
εδώ που μέρες το ζητώ
απ'τ'αρωμά της μυρωδιές
και μου τρελένει τις στιγμές....
Φάναρι κόκινο η ζωή
που το περνάς με ενοχή
ο δρόμος φτάνει σε σκαλιά
κι εγώ σε άδεια αγκαλιά.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
