|
| Με ένα ουίσκι στο χέρι και μια σφήνα στην καρ | | | Κάθε που μόνος απομένω στο σκοτάδι
έρχεται πλάι μου και κάθεται παρέα
μια μορφή από όνειρο φτιαγμένη.
Κι όσο κοιτώ νομίζω πως μου μοιάζει.
Σαν να μην είμαι εκεί μονολογεί
και ιστορίες λυπητερές λέει για ώρες.
Λέει πως γίναν σ’ ενός άλλου σύμπαντος τις χώρες,
μα όσο ακούω, κάτι γνώριμο φαντάζει.
Λέει για κάποιον που δεν ήξερε να νιώθει
και έγινε βράχος κι ακλόνητος βαστούσε.
Πάνω του σπάγαν οι καιροί κι αυτός γελούσε.
Μα κάποια μέρα,
ένα λουλούδι στη ράχη του άρχισε να φυτρώνει.
Βράχος και άνθος σφικτά αγκαλιασμένοι γίναν ένα
κι όποτε έβρεχε, ο βράχος ξεδιψούσε
κι όποτε φύσαγε φοβόταν και πονούσε
και νόμιζε πως είναι πια λουλούδι.
Κι ύστερα μου είπε για κάποιον που θαρρούσε,
πως η καρδιά είναι ένα ελβετικό ρολόι.
Με αυτό τις μέρες του μετρούσε.
Μα κάποια μέρα έσβησε ο χρόνος
και όλα γίνανε στιγμή που δεν τελειώνει.
Αναρωτήθηκε η καρδιά τι ωφελούσε
Και κάποιος του ‘πε πως μ’ αυτή μετρούνται οι πόνοι.
Μια ιστορία έλεγε για έναν,
που νόμιζε ότι η αγάπη είναι σπίτι.
Κι όλο τη φόρτωνε στολίδια χίλια δυο.
Κάθισε μέσα και περίμενε επισκέψεις.
Μα κάποια μέρα γέμισε ως το γόνατο νερό
και είτε θες είτε δε θες να το πιστέψεις,
τότε κατάλαβε• η αγάπη ήταν πλοίο,
η αγάπη ήτανε του Νώε κιβωτός
Δε τη φορτώνεις τίποτα περιττό
Μόνο προσμένεις το νερό, να ταξιδέψεις.
Μου ‘πε και για έναν που δεν μπορούσε να πιστέψει,
ότι υπάρχει κάτι αν δε το δει.
Κι έτσι συχνά πυκνά κοιτιόταν στον καθρέφτη
Κι όλο τσιμπιόταν
να βεβαιωθεί ο ίδιος ότι ζει.
Μα κάποιο βράδυ, είχε για επισκέπτη
Μια αόρατη μορφή
που όμως του μοιάζει!!!!
Για ιστορίες άλλων λέει, μα τον ταράζει!!!
Κι ύστερα για δυο μάτια που δε βλέπει, κλαίει
και με ένα κορμί που δεν αγγίζει, έρωτα κάνει.
Με κιβωτό θα ταξιδέψει λέει
Τους πόνους θα μετρήσει κι όσο φτάσει
Μέχρι λουλούδι σε ένα βράχο να γενεί
στο σύμπαν που ήθελε να έχει γεννηθεί.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
marakos1948 19-11-2006 @ 03:52 | Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Ρ Γ Η Μ Α ::up.::
στ αγαπημενα μου φυσικά ::up.:: | | Dimitri Favvas 19-11-2006 @ 04:14 | Γειά σου old man. Πραγματικά μιλάς σαν σοφός. Γέρος; | | agrampeli 19-11-2006 @ 05:51 | Με κιβωτό θα ταξιδέψει λέει
Τους πόνους θα μετρήσει κι όσο φτάσει
Μέχρι λουλούδι σε ένα βράχο να γενεί
στο σύμπαν που ήθελε να έχει γεννηθεί.
υπέροχο ::smile.:: | | Ηλιαχτίδα 19-11-2006 @ 07:30 | Τους πόνους θα μετρήσει κι όσο φτάσει
Μέχρι λουλούδι σε ένα βράχο να γενεί
στο σύμπαν που ήθελε να έχει γεννηθεί.
ολοκληρο πραγματικα εξαιρετικο και υπεροχο ::up.:: | | mikrimagissoula 19-11-2006 @ 08:38 | Τόσο μα τόσο όμορφο! ::smile.:: | | Aris4 19-11-2006 @ 10:00 | Πολυ ωραιο ....... γεροντακι εγραψες !!!!!!!!!!!!!! ::up.:: | | TAS 19-11-2006 @ 10:10 | Μια ιστορία έλεγε για έναν,
που νόμιζε ότι η αγάπη είναι σπίτι.
Κι όλο τη φόρτωνε στολίδια χίλια δυο.
Κάθισε μέσα και περίμενε επισκέψεις.
Μα κάποια μέρα γέμισε ως το γόνατο νερό
και είτε θες είτε δε θες να το πιστέψεις,
τότε κατάλαβε• η αγάπη ήταν πλοίο,
η αγάπη ήτανε του Νώε κιβωτός
Δε τη φορτώνεις τίποτα περιττό
Μόνο προσμένεις το νερό, να ταξιδέψεις.
Τι να πω!! ::oh.:: ::oh.:: ::oh.::
| | ειρήνη 21-11-2006 @ 06:54 | !!!!!!!!! ::smile.:: | | « Ακρόνειρο » 23-12-2006 @ 17:14 | Κλεμμένο από λεύκωμα γυμνασίου.. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|