| |
Εκφράζω την αποδοκιμασία μου
για τη σιγή σου.
Δοκιμάζω τη γεύση
της καρδιάς σου.
Ένα μώβ όνειρο στέκεται
στην αυλή μου και παίζει φλάουτο.
Η μελωδία του εκστατική.
Εισβάλλει στη σιωπή σου
και την πληγώνει θανάσιμα.
Σου θυμίζει το τασάκι, που
γέμισε αποτσίγαρα με κόκκινα αποτυπώματα.
Το άδειασες βιαστικά,
νομίζοντας
ότι αδειάζεις το ένοχο παρελθόν σου.
Η ένοχη ζωή σου, σαν εφιάλτης
εμφανίζεται στον αέρα.
Με μαγικά και ξόρκια λατρεύεις το εγώ σου.
Σαν αποστάτης συνείδησης, τρως και μασάς ξανά
τα εύπεπτα ψέμματα σου
και με άνεση γλείφεις την αμαρτία,
το αγαπημένο φρούτο της ρίζας σου.
Μυστικό διάλογο, κάνεις
με το λάθος και αγαπάς σαν εύρωστο τέκνο σου το πάθος.
Αποτυχημένος καπετάνιος της απάτης
πρεσβεύεις όλα
όσα μισώ.
Λαρυγγισμοί βωβοί και άπονοι κλέφτες
τα λόγια σου...
Πάντα σιωπάς στην αυγή μου
Πάντα απολαμβάνεις την αυλή μου
Ασφυκτιάς όταν φυσώ αλήθεια
Γελάς όταν μιλώ αγάπη
Απλά, εκφράζω την αποδοκιμασία μου
στη σιωπή σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
