marakos1948
19-11-2006 @ 14:32 | εξαιρετικό το αποσταγμα της ψυχης σου,μυροβόλησαν οι μνημες των αδικοχαμένων αγγέλων μές το καμίνι της γηινης δοκιμασιας των ψυχοσωμάτων,κοντρα στη λήθη και στο σκοτάδι. ::cry.:: | |
silmariel
19-11-2006 @ 14:36 | Υπέροχο το ποίημα και το σχόλιο..
Συγκλονίζεις.. | |
Tαπεινό χαμομηλάκι
19-11-2006 @ 14:55 | Ρε, ψυχή, για πόσες απώλειες θα γράψεις σήμερα; Πόσος θάνατος έχει πέσει γύρω σου;
Εύχομαι αυτές οι απουσίες να σε κάνουν να εκτιμάς την παρουσία των ανθρώπων γύρω σου και να μη νιώθεις μόνος...
Αυτή θα ήταν η μεγαλύτερη ικανοποίηση των φίλων σου και η μεγαλύτερη σοφία...
Ζήσε και για αυτούς!
Καλό βράδυ να έχεις και με θετικές σκέψεις....
Δεν είσαι μόνος σου.
Επίσης αυτό το ποίημά σου έχει κάτι που δεν έχουν όλα τα άλλα...
Είναι παιδικό και στις λέξεις και στις σκέψεις και στον τρόπο που εκφράζεσαι και στο παράπονο και στο μέτρο...σα να έγραφες εσύ στα 18...Μπορώ να το εξηγήσω. | |
« Ακρόνειρο »
19-11-2006 @ 14:57 | Αχ Αρετή μου όλες αυτές οι απώλειες,
με κάνανε να είμαι αυτό που είμαι..
Αυτοί φύγαν και εγώ είμαι εδώ,
για να παλεύω να μείνω άνθρωπος..
Η αλήθεια είναι οτι έχω χάσει,
σχεδόν όλα τα αγαπημένα πρόσωπα..
Θα την παλέψω εννοείται όμως..
Ευχαριστώ Φίλε γλυκέ για το σχόλιό σου.
Είναι τόσο ποιητικό που το λάτρεψα!
Ευχαριστώ και σένα φίλη silmariel.
Υ.Γ Αρετή χαίρομαι που είναι παιδικό!
Έμεινα ευτυχώς παιδί!! | |
MASTER
19-11-2006 @ 15:57 | Βαγγέλη, διδάσκεις! ::rol.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
19-11-2006 @ 17:14 | Πρώτος σε βρήκα κρεμασμένο!
Θα μου’λεγες πως ήταν πεπρωμένο..
Λέξη δε λέω. | |
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
19-11-2006 @ 18:33 | Ρε E.T. , κι εμείς τι κάνουμε εδώ, τσουλήθρα στο γιαούρτι ; Εδώ είμαι φίλε μου, στα εύκολα , μα πιο πολύ στα δύσκολα..
10 γαμημένα νούμερα μας χωρίζουν, κάνε ντριν.....
Φιλιά.. | |
liaanatolaki
20-11-2006 @ 00:35 | Nομίζω πως πρόκειται για ένα συγκλονιστικό ποίημα...Όπως πάντα, καταπληκτικό... ::yes.:: | |
Spartinos
20-11-2006 @ 00:52 | ΓΡΑΦΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΑ
ΜΟΝΑΔΙΚΑ ::up.:: | |
agrampeli
20-11-2006 @ 01:33 | όλα σου ωραία αυτό όμως ειναι το κάτι άλλο ::smile.:: | |
nicolas
20-11-2006 @ 02:01 | θα συμφωνήσω με την Αρετή...είναι διαφορετικά γραμμένο αλλά επίσης πολύ όμορφο...
όταν δεν κάνουμε επιτηδευμένα πράγματα καμιά φορά υπάρχουν εξίσου όμορφα αποτελέσματα | |
georgia
20-11-2006 @ 06:32 | ...αυτό είναι υπέροχο, δεν μπορώ τίποτα άλλο να πω.... | |
rose06
20-11-2006 @ 12:52 | μπορει να εχασες αυτους τους φιλους...εαν ομως ψαξεις καλα θα δεις οτι υπαρχουν κι αλλοι που περιμενουν να τους δωσεις το χερι σου για να στηριχτουν και να αγαπηθουν....
οπως αγαπηθηκαν κι εκεινοι..
κι ας εγινηκαν καταλευκοι κρινοι...
| |
 |
