stixoi.info: Άτσαλη πτώση

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Άτσαλη πτώση

Καλημερούδια!

Θέλεις να μου μιλήσεις.
Για περασμένες δόξες, για στιγμές που σε σήκωσαν απ’ το πλήθος
να αιωρείσαι για μια στιγμή ξεχωριστός.
Μα η γλώσσα σου σε πλήρη παραφωνία με τον εγκέφαλό σου αντιστέκεται.
Το σώμα σου μόνο μου δείχνεις να στέκεται παράμερα,
πεταμένο στο πρώτο στενό του δρόμου μετά την άτσαλη πτώση
Κι η γλώσσα σου σε πλήρη αρμονία με τα μέσα σου
μου ψιθυρίζει [I]είμαι μοναχικός[/I].
Εγώ γεμίζω το ποτήρι σου με ρακί,
βρασμένη ξανά με λίγο μέλι.
Για μένα [I]είσαι μοναδικός[/I].
Θέλεις να μου γράψεις.
Μα όλο σκίζεις χαρτιά, γράφεις και σκίζεις, στα σκουπίδια τα πετάς.
Όλα έχουν γραφτεί.
Ζαρώνει το σώμα σου στη γωνιά του καναπέ,
οι ώμοι σου σκυφτοί απ’ το βάρος της ψυχής σου.
Θέλει να βγει.
Εγώ χώνομαι στην αγκαλιά σου ανάποδα.
Με την πλάτη μου το βάρος σου να μοιραστώ.
Εκεί κρέμασα κι ένα τετράδιο.
[I]Δεν έχει σημασία τι έχει γραφτεί.
Θα ναι καινούριο αν πρώτη φορά το νιώσεις
και τ’ ανακαλύψεις εσύ.[/I]
Στην πλάτη μου τώρα είναι φορτωμένη η ψυχή σου.
Περάσαν χρόνια
Κι εγώ ακόμη την κουβαλώ με ώμους σκυφτούς
και μέση λυγισμένη.
Θα με συγχωρήσεις που δεν άντεξα το βάρος;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 20 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Συλλογή γντουπ Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

Palioxaraktiras 20-11-2006 @ 04:58	Με συγκινησες jeny μ ενα Ν Υπεροχη
nicolas 20-11-2006 @ 05:26	Έξυπνο πραγματικά...
melomenos 20-11-2006 @ 05:30	Θέλεις να μου μιλήσεις... Θα με συγχωρήσεις που δεν άντεξα το βάρος; πολύ καλό
marakos1948 20-11-2006 @ 05:33	-με ειπε "κεραμιδολουκουμάκι "μασελίτσα μου.. -οχι τετοια τζενυ ειναι "διαβατικός" και δεν πρέπει να τρωει γλυκά - ::scare.:: ΥΓ πολυ ομορφο το ποιημα σου ομολογουμένως ::wink.::
silmariel 20-11-2006 @ 07:08	Υπέροχο.. ::cry.::
seizeTHEday 20-11-2006 @ 08:14	Πανέμορφο Τζενούλα! Καλό σου απόγευμα! ::smile.::
liaanatolaki 20-11-2006 @ 08:27	Πολύ όμορφο... ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ 20-11-2006 @ 08:34	Εκεί κρέμασα κι ένα τετράδιο. Δεν έχει σημασία τι έχει γραφτεί. Θα ναι καινούριο αν πρώτη φορά το νιώσεις και τ’ ανακαλύψεις εσύ. Γράφεις και καθηλώνεις τον αναγνώστη Jeny… Απνευστί διάβασα το θαυμάσιο ποίημα σου… Καλησπέρα… ::smile.::
Spartinos 20-11-2006 @ 09:44	Στην πλάτη μου τώρα είναι φορτωμένη η ψυχή σου. ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.::
ΤΟΞΟΤΗΣ 20-11-2006 @ 10:14	Γειά σου Τζενάκι μικρό μου, τι να ξεχωρίσεις από το πανέμορφο γραπτό σου. Γι αυτό πάει στα αγαπημένα. Καλό σου βράδυ. ::love.::
elixgeo 20-11-2006 @ 11:13	Η γραφή σου οδηγεί σε συνειρμούς αλλόκοτους και γοητευτικούς. Χώνεσαι στο μυαλό μας ανάποδα. Και κρεμάς τετράδια με τεθλασμένες γραμμές. Οι ίσιες δεν είναι για σένα, μια πλάγια ανάμεσα σε δυο ευθείες, δίνει τη χάρη και τη ιδιαιτερότητα της προσωπικότητάς σου.
Goldy 20-11-2006 @ 11:18	Πολύ πολύ πολύ καλό Jenako... Καλησπέρα... ::smile.::
Βαγγέλης Γαλανόπουλος 20-11-2006 @ 12:07	Εξαιρετο!!
psyxanemisma 20-11-2006 @ 13:48	βάζεις πλάτη στη στιγμή ψυχές για να μερέψεις τα όνειρα βάζεις αφορμή το βάρος τους ν αντέξεις...
TAS 20-11-2006 @ 13:52	Μόνο εσύ μπόρεσες να προσεγγίσεις έτσι ::oh.:: ::love.:: ::oh.:: την πτώση... όλα τα άλλα ...
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 20-11-2006 @ 15:53	Πολύ ξεχωριστό! Μπράβο!
justawoman 20-11-2006 @ 16:13	Η γοητεία του τραγικού και η θεατρικότητα... δυο αρετές που κάνουν το λόγο σου να ξεχωρίζει Ωραίος ο επίλογος!!!
agrampeli 21-11-2006 @ 04:25	όμορφο πολύ ::smile.::
ειρήνη 21-11-2006 @ 06:51	πάντα σε διαβάζω Τζένη και πάντα βρίσκω κάτι να με συγκινήσει στα γραπτά σου ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 22-11-2006 @ 09:08	σας ευχαριστώ όλους για την περατζάδα και το δωράκι ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο