Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 κόσμος σκληρός
 καλημέρασε όλους... δεν ξέρω αν έχει συνοχή και νόημα....
 
Πληγωμένο ήμουν γεράκι
Ήμουν άπτερο πουλί
Λίγο ζήτησα νεράκι
και μου δώσανε χολή

πέτρινη καρδιά στα στήθη
λόγια πέτρινα βαριά
κι αν γλιτώσω απ’ τη λήθη
δεν γλιτώνω απ’ τα βαθιά

απ’ τον έρωτα ένα βήμα
κι απ’ το θάνατό μου δυο
που να βρω γαλάζιο κύμα
να ανοιχτώ να ξεχαστώ
να ‘ρθει η σκέψη μου σιμά σου
παπαρούνα μου άλικη
να φιλώ τα μάγουλά σου
να μην φαίνεται η ντροπή

τι είναι η ζωή του ανθρώπου
ένα βήμα απ’ το κενό
κίτρινο λουλούδι κρόκου
που ανθίζει στον γκρεμό

τόσα δάκρυα κροκοδείλων
και μετά βαθιά σιγή
σπάνε οι δέσεις των σπονδύλων
τρέχει το κορμί στη γη



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Ηλιαχτίδα
21-11-2006 @ 02:42
τα λογια εχουν σημασια. Και τα λογια αυτα ειναι πολυ ομορφα Χρήστο ::yes.::
kapnosa-v-ainigma
21-11-2006 @ 02:43
κακαβιά έκανες? Καλημέρα! ::smile.:: ::up.::
Δήμητρα
21-11-2006 @ 02:48
Έχει συνοχή και νόημα Χρήστο μου,για όσους μπορούν να καταλάβουν...
Καλημέρα.
guesswho
21-11-2006 @ 02:50
Κι αν γλιτώσω απ'τη λήθη
δε γλιτώνω απ'τα βαθιά...

Καλημέρα Χρήστο... πολύ καλός! ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
21-11-2006 @ 03:09
Πολύ ωραίο τραγούδι χρήστο
με βαθιά νοήματα.

απ’ τον έρωτα ένα βήμα
κι απ’ το θάνατό μου δυο

Ερωτεύτηκα αυτούς τους στίχους. ::love.::
Spartinos
21-11-2006 @ 05:17
απ’ τον έρωτα ένα βήμα
κι απ’ το θάνατό μου δυο
που να βρω γαλάζιο κύμα
να ανοιχτώ να ξεχαστώ
να ‘ρθει η σκέψη μου σιμά σου
παπαρούνα μου άλικη
να φιλώ τα μάγουλά σου
να μην φαίνεται η ντροπή

ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΗΣΤΟ ::up.::
ΑΙΟΛΟΣ
21-11-2006 @ 05:27
απ’ τον έρωτα ένα βήμα
κι απ’ το θάνατό μου δυο
που να βρω γαλάζιο κύμα
να ανοιχτώ να ξεχαστώ

Χρήστο το να σε διαβάζω είναι απόλαυση…
Καλά να είσαι…
::smile.::
ειρήνη
21-11-2006 @ 06:38
Χρήστο έχεις ένα μοναδικό τρόπο να συνδυάζεις ρυθμό, ποιότητα λόγου και περιεχόμενο..
αυτό για μένα είναι το μυστικό για το τραγούδι που μένει αναλλοίωτο στο χρόνο
πιστεύω ότι θα υπάρξει εποχή που τα τραγούδια-ποιήματά σου θα βρουν τη θέση που τους αξίζει ::smile.:: ::smile.::
ΚαΤερίνη
21-11-2006 @ 07:38
Κυλάει υπέροχα μες την καρδιά το τραγούδι σου Χρήστο!! ::yes.::
ΑΜΕLIE
21-11-2006 @ 07:48
Γιατί ο κόσμος έχει συνοχή και νόημα;!Πολύ καλή η ροή του, ποταμάκι σκέτο!
Αγνή
21-11-2006 @ 10:52
Σκληρά έγραψες...

απ’ τον έρωτα ένα βήμα
κι απ’ το θάνατό μου δυο
που να βρω γαλάζιο κύμα
να ανοιχτώ να ξεχαστώ...
Τι όμορφο τούτο...
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
21-11-2006 @ 12:23
Πολύ όμορφο το τραγούδι σου!
nioufaro
21-11-2006 @ 14:40
πάντως τίμησες και χλωρίδα και πανίδα στπ
(ίσως) δίχως συνοχή ποίημα σου
αλλόκοτο αλλά ωραίο...
nioufaro
21-11-2006 @ 14:40
πάντως τίμησες και χλωρίδα και πανίδα στπ
(ίσως) δίχως συνοχή ποίημα σου
αλλόκοτο αλλά ωραίο... ::smile.::
agrampeli
22-11-2006 @ 03:50

Πληγωμένο ήμουν γεράκι
Ήμουν άπτερο πουλί
Λίγο ζήτησα νεράκι
και μου δώσανε χολή

πέτρινη καρδιά στα στήθη
λόγια πέτρινα βαριά
κι αν γλιτώσω απ’ τη λήθη
δεν γλιτώνω απ’ τα βαθιά

με μαγεψε πολύ ωραίο ::smile.::
χρήστος
22-11-2006 @ 03:52
ευχαριστώ όλους τους καλούς μου φίλους.... Ειρήνη η αναγνώριση ή η αξιοποίηση κάποιων "πειραμάτων" λόγου ξέρεις ότι είναι αντιστρόφως ανάλογα μεγέθη στην εποχή μας.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο