| |
Σαν κιθάρα πιστή στα δάχτυλά σου
Που ξυπνά ηλεκτρικά στην αγκαλιά σου
Στην πλάτη σου μ' ένα σκοινί κρεμιέται
Στη θήκη όταν τη βάζεις δεν σου παραπονιέται
Στη θλίψη σου σου δίνει ηδονή καμμιά φορά
Μωρό μου τ' άλλοθί σου να κουρδίζεις τακτικά
Και στο τέλος της γιορτής ξέφρενοι αλαλαγμοί
Με θυμό θεατρικό θα τη σπάσεις και με στυλ
Στο κοινό σου τη σκορπάς για να θραφεί
με κατιτίς δικό σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
