stixoi.info: παλιά και περασμένα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

παλιά και περασμένα

Στέκεται η μέρα και κοιτά του φθινοπώρου χρώμα
Ματιά στα δυο που κόπηκε και αναβλύζει φως
Σα σήκωσε ο άνεμος το γερασμένο χώμα
σφυρίζοντας και χάθηκε παράξενος σκοπός

το βλέμμα που δε χόρτασε τη θάλασσα να βλέπει
το κύμα που ζευγάρωσε το βράχο στη στεριά
αστέρι που συνήθισες είναι η ζωή μα πέφτει
μάταιη ευχή να το ‘βλεπες στον ουρανό ξανά

καθώς σέρνεις τα βήματα τα όνειρα στενεύουν
στο χρόνο που δε στέκεται μονάχα του μιλάς
οι αναμνήσεις κρύφτηκαν αρώματα που φεύγουν
κι οι αγάπες σού χαμόγελα στο μαύρο της νυχτιάς

καημός ζωή φθινόπωρο κι όλα μαζί εσύ
τα σύννεφα δεν άλλαξαν από το δικό σου βλέμμα
τι κι αν δακρύζεις ο ουρανός θα στέκεται εκεί
να δείχνει όσα δεν έκανες παλιά και περασμένα


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Μενω μόνος μου στο μόνο που μου μένει

pps 21-11-2006 @ 21:19	::smile.::
meliviotis 21-11-2006 @ 23:35	Κι αυτό καλό! ::up.:: Καλημέρα!
nicolas 22-11-2006 @ 02:12	όμορφα λόγια...ωραίο μέτρο... χωρίς παρεξήγηση, θα ήταν καλό να είχες και κανένα κώμα, για να βοηθάει στο νόημα... κατα τα άλλα πολύ καλό
agrampeli 22-11-2006 @ 05:40	::smile.::
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 22-11-2006 @ 16:29	όμορφο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο