| |
Έχει που λέτε η ζωή μεγάλο λούκι
άλλου το θέμα το ζητάς κι αλλού σε πάει
έχουν καρφώσει τα ονειρά μας σε παλούκι
και όπου γουστάρει η ζωή μας παρατάει....
Στα πεζοδρόμια γεννιούνται οι αγάπες
μέσα στο βρώμικο πεχνήδι της ντροπής
κι έμεις έλπίζουμε σε έρωτες αντάρτες
που μας χαρίζουν ενοχές μιας εποχής....
Σπάμε τις νύχτες σε κομάτια και ανάσες
δεν μας λειτρώνουν κατεγήδες και βροχές
όσα μας τάξαν μας τα πείραν με τις κάσες
και μας αφείσαν αναμένες τις φωτιές...
Στο περηθώριο του άρωστου μυαλού τους
αιώνες τώρα για ειρήνη μας μιλούν
στο πιο παράδοξο κενό της λογηκής τους
σφάζουν παιδιά και ύστερα κλαίνε και θρηνούν....
Μαύρη κατάρα μας πλυμήρισαν οι μέρες
σάπια τα λόγια σε πανούργιες προσευχές
βάλανε στόχο την καρδιά του χρόνου οι σφαίρες
και μας σημάδεψαν στου τέλους τις ορδές....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
