Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δείξε μου πώς ψηλά πετάνε
 
Μες της ζωής μου τη πορεία
έμαθα πώς να περπατώ
και με της φύσης τα στοιχεία
όλα, να συμφιλιωθώ

Τα ύψη όμως τα φοβάμαι
θέλω εσένα οδηγό
κι όταν στη γη θα σεργιανάμε
θα διώχνω κάθε σου καημό

Πώς μου ζητάς να σ’ ανταμώσω
αφού δεν ξέρω να πετώ
πως μου ζητάς να φανερώσω
πόσο στ’ αλήθεια σ’ αγαπώ

Δείξε μου πώς ψηλά πετάνε
κι ελευθερώνοντ’ οι ψυχές
και θα σου πω πώς κατακτάνε
κάστρα μα και βουνοκορφές

Πάμε λοιπόν ν’ αγαπηθούμε
στα όρια του ουρανού
έλα μαζί να μοιραστούμε
τα φεγγαρόφωτα του νου

Τα ύψη πια δεν θα φοβάμαι
εσένα θα ΄χω στο πλευρό
και όσα βάσανα περνάμε
θα σβήνουν μ’ ένα σ’ αγαπώ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
horseman
23-11-2006 @ 16:21
Πώς μου ζητάς να σ’ ανταμώσω
αφού δεν ξέρω να πετώ

έλα ντε...

::yes.::
meliviotis
23-11-2006 @ 16:33
Είδες πόσο εύκολο είναι;
Δεν Χρειάζεται πετάς στα ουράνια!
Η ευτυχία υπάρχει και πιο χαμηλά!


Υπέροχο! ::up.::
silmariel
23-11-2006 @ 16:35
Όμορφο.. ::yes.::
Dimitri Favvas
23-11-2006 @ 16:44
Εγώ είμαι προσγειωμένος
στα ύψη μόνο περπατώ
τα βράδια όταν στ’όνειρό μου
κάποια ψυχή αναζητώ

προσγειωμένοι και οι δυό μας
με την αλήθεια συντροφιά
θα φτιάξουμε το σπιτικό μας
με φως, αγάπη, ζεστασιά
annaΤi
23-11-2006 @ 16:48
με την γοργόνα... ::yes.::
mikrimagissoula
23-11-2006 @ 17:11
Πολύ καλό!!! ::smile.::
liaanatolaki
23-11-2006 @ 23:29
Καλημέρα...Πολύ όμορφο... ::yes.::
~ Εφυγα ~
24-11-2006 @ 00:41
Μες της ζωής μου τη πορεία
έμαθα πώς να περπατώ
και με της φύσης τα στοιχεία
όλα, να συμφιλιωθώ

Πάμε λοιπόν ν’ αγαπηθούμε
στα όρια του ουρανού
έλα μαζί να μοιραστούμε
τα φεγγαρόφωτα του νου

::love.:: ::love.:: ::love.::
χρήστος
24-11-2006 @ 02:32
πολύ όμορφο, καλημέρα
nicolas
24-11-2006 @ 02:44
Και γλυκό και με νόημα...πολύ όμορφο...
Palioxaraktiras
24-11-2006 @ 04:41
"Πάμε λοιπόν ν’ αγαπηθούμε
στα όρια του ουρανού
έλα μαζί να μοιραστούμε
τα φεγγαρόφωτα του νου"
Εκει που καταιγιδες θα ειναι το καντηλι μας.
Μ αρεσε πολυ αυτο.
Να εισαι καλα
Spartinos
24-11-2006 @ 06:56
Δείξε μου πώς ψηλά πετάνε
κι ελευθερώνοντ’ οι ψυχές
και θα σου πω πώς κατακτάνε
κάστρα μα και βουνοκορφές
ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.::
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
24-11-2006 @ 12:37
Σας ευχαριστώ που με επισκεφθήκατε...
agrampeli
25-11-2006 @ 01:34
Τα ύψη πια δεν θα φοβάμαι
εσένα θα ΄χω στο πλευρό
και όσα βάσανα περνάμε
θα σβήνουν μ’ ένα σ’ αγαπώ

πολύ ωραίο ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
27-11-2006 @ 13:33
Πάμε λοιπόν ν’ αγαπηθούμε
στα όρια του ουρανού
έλα μαζί να μοιραστούμε
τα φεγγαρόφωτα του νου

Υπέροχο Αγγελίνα μου…
Μπράβο σου…
Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου…
::smile.::
psyxanemisma
27-11-2006 @ 14:08
τα όρια ψάχνω μια ζωή
το είναι μου να φτάσει
να ξεπεράσει τη κραυγή
τα όνειρα να πιάσει...
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
29-11-2006 @ 12:38
Δείξε μου πώς ψηλά πετάνε
κι ελευθερώνοντ’ οι ψυχές
και θα σου πω πώς κατακτάνε
κάστρα μα και βουνοκορφές

Πολύ όμορφο Καταιγίδα.. ::yes.::
TASOS
01-12-2006 @ 13:43
μικρο παιδάκι οταν ήμουν το αγαπημένι μου όνεορο ήταν να πετάω πολύ ΄χάρικα αυτό που διάβασα !!!να είσαι καλά...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο