| |
Η κάθε μέρα που περνά μοιάζει αιώνας
στα βλεφαρά σου η ζωή μου σκαλωμένη
πάλι θα έρθει παγωμένος ο χειμώνας
κι εσύ θα ψάχνεις τη χαρά που'χεις χαμένη....
ʼγρειο μέλι του κορμιού σου η λαχτάρα
άγιο λιβάνι και θυμιάμα ακρηβό
κάνεις τραγούδι των ανθρώπων την κατάρα
και σ'αναστένει του θεού το φυλαχτό.....
Στου μαρμαρένιου σου κορμιού τ'άδειο τέλιωμα
του κόσμου όλου η αδύναμη πορία
πάνω στο γκρόταφο του θαύματος το γένημα
μα στην καρδιά σου πλυμηρήζει αλαζονία....
Έχεις την δύναμη τα πάντα να έλενχεις
στο αρωμά σου υποτάζεται η γή
κοιτάς τον ήλιο μες τα μάτια και αντέχεις
και κάθε λέξη σου για μένα διαταγή.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
