Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ασμίλευτος Βράχος
 ...Κρουσταλόστρωτη ερημιά...
 
[I]Άργησε πάλι να φτάσει ο ουρανός
απο τα δικά μας μέρη[/I]

μέρες τώρα ισορροπούμε στα γκρίζα και στα ασήμαντα
περιμένουμε ακόμη του Αγγέλους να γυρίσουν απο την πόλη
για να μας φέρουν τα νέα των ανθρώπων
και των ξένων τόπων

[I]Μέρες τώρα περπατάμε τους ασμίλευτους βράχους του χρόνου
και αναποδογυρίζουμε τις στιγμές
για να αδειάσουν απο τα αδιέξοδα
και τα ανέφικτα του δρόμου[/I]

[I]ετοιμόροπες ανάγκες γεμάτες έξαψη και ηδονή
και ανολοκλήρωτες συνεδρίες
οι δικές μας αποδράσεις[/I]

σταυροδρόμια πάνω στους ορίζοντες
λαξευμένα με άγραφους νόμους
και καθημερινές ανησυχίες
μιας ευμετάβλητης ειρήνης...

[B]Πόλεμος , έρχεται
σαν βροχή απο το πέρας....[/B]

αυτή η σκέψη δεν μπορεί να ησυχάσει ποτέ
πάντα κρατάει το όπλο στο χέρι
και σκοτώνει ανασφάλειες
μόλις περάσουν λαθραία τα σύνορά της...

Δε θέλω να τη ζήσω αυτή την παγκοσμιοποίηση των ουρανών
ποτέ να μην ξαναέρθει απο εδώ το γαλάζιο
αν είναι να έχω τέτοια κακή τύχη
και να μοιάσω στην ομίχλη μου...

[I]Έχει τόση μοναξιά αυτός ο κόσμος
που σκέφτομαι να εξάγω Αγγέλους William
για να τους κάνουν παρέα
σκέφτομαι να εισάγω παραισθήσεις
για να νιώσουμε άνθρωποι[/I]...

Τελικά το πήρα απόφαση
δε θα περιμένω τα νέα σου ζωή
θα ακολουθήσω τις δονήσεις
που δεν έχουν λόγια να μου πουν...

[I]Και θα σκαλίσω πάνω στη δική μου πέτρα
κάτι γράμματα γκρεμνά για να τα θυμάμαι[/I]

[I]"Σου γράφω και πάλι για να εξηγήσω την λεκτική σου μετάλλαξη"

"Συ είπας ότι τα όνειρα τα βράδια είναι μελαγχολικά στο άπειρο
προς βορά ταξιδεύουν ,χωρίς χάρτη και πλάνο, αναζητώντας την αφή των αισθήσεων,
γι αυτό ίσως στην Avalon ποτέ δεν ξημερώνει"[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις
 
Nemo
24-11-2006 @ 17:40
"Μέρες τώρα περπατάμε τους ασμίλευτους βράχους του χρόνου"

Τώρα αν σου πω ότι αυτός ο στίχο είναι εξαίρετος, δεν θα κομπάσεις... σωστα;
justawoman
24-11-2006 @ 18:19
Καλημέρα Avalon
Τελικά εσύ το δικό σου κομμάτι ουρανού το κρατάς πολύ ψηλά!
Αγνή
24-11-2006 @ 20:54
Avalon ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ, Avalon, όχι στην Παγκοσμιοποιήση των
Ουρανών!, Avalon, σε κρατώ γιά να με ντοπάρεις!!!!!!!!!
Palioxaraktiras
25-11-2006 @ 01:16
Υπεροχος Avalon
Μια απορια τι εκανες τον william?
Avalon
25-11-2006 @ 02:40
Καλή σας μέρα, τα σχόλιά σας υπέροχα , σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου..

Palioxaraktira δε διάβασες; τον έστειλα σήμερα να πάει να εξάγει Αγγέλους στην πόλη, έχει και μια ανηφόρα μετά...

Πάντως υπουργό των όλων δε θα τον κάνω , είπαμε , όχι στην παγκοσμιοποίηση των ουρανών. Αγνή έχουμε και παραδοσιακό ποτό της Avalon , εξαιρετικό κατεβαίνει νεράκι
και είσαι όλη μέρα μες στην κατάνυξη...Nemo αν κομπάσω θα πετάξω, Just για όλους υπάρχει μια θέση και ένα κομμάτι ουρανού είσαι ευπρόσδεκτη....Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε..
Palioxaraktiras
25-11-2006 @ 09:36
Δικιο εχεις αλλα τι να πω ? Το διαβασα και μαλιστα 2 φορες αλλα και τις 2 πηδηξα το
"Έχει τόση μοναξιά αυτός ο κόσμος
που σκέφτομαι να εξάγω Αγγέλους William
για να τους κάνουν παρέα
σκέφτομαι να εισάγω παραισθήσεις
για να νιώσουμε άνθρωποι..."
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Avalon
25-11-2006 @ 10:35
Palioxaraktira ,Avalonita πίνεις κι εσύ; ::smile.::
Palioxaraktiras
26-11-2006 @ 05:37
Οτι πινεται το πινω
και καπνιζω οτι βρω
φιλε
TAS
26-11-2006 @ 14:57
Δε θέλω να τη ζήσω αυτή την παγκοσμιοποίηση των ουρανών
ποτέ να μην ξαναέρθει απο εδώ το γαλάζιο
αν είναι να έχω τέτοια κακή τύχη
και να μοιάσω στην ομίχλη μου...

μόνο να πίνω μπορώ πια...
Avalon
26-11-2006 @ 18:52
Αν πίνεται πιες το και δώσε και σε μένα κανένα κέρασμα.Tas έλα στην παρέα μας , πρώτο τραπέζι είμαστε .. ::smile.::
Avalon
30-12-2007 @ 15:10
Καλή χρονιά απο τα παγωμένα μέρη της Avalon !!
Η ζωή επιστρέφει πάντα εδώ απο τις χαραμάδες της ψυχής
εκεί που το φως γίνεται εξάρτηση..Υγεία μυαλού και ψυχής .Ειρήνη στις καρδιές μας...
nirbana
30-12-2007 @ 15:16
άργησε πάλι να φτάσει ο ουρανός
απο τα δικά μας μέρη..

εξαιρετικό όλο .....
το διάβασα ξανά και ξανά... ::xmas.::
isidora
30-12-2007 @ 15:30
Μέρες τώρα περπατάμε τους ασμίλευτους βράχους του χρόνου
και αναποδογυρίζουμε τις στιγμές
για να αδειάσουν απο τα αδιέξοδα
και τα ανέφικτα του δρόμου
....
"Σου γράφω και πάλι για να εξηγήσω την λεκτική σου μετάλλαξη"

"Συ είπας ότι τα όνειρα τα βράδια είναι μελαγχολικά στο άπειρο
προς βορά ταξιδεύουν ,χωρίς χάρτη και πλάνο, αναζητώντας την αφή των αισθήσεων,
γι αυτό ίσως στην Avalon ποτέ δεν ξημερώνει"

Φοβερά; ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο