|
| Βλέπω στο βάθος την στεριά | | | Σειρήνα απ' το Σαρωνικό, και μάγκα απ' το Βοτανικό.............χρόνια πολλά Κάτια | | Βλέπω στο βάθος τη στεριά
μα όσο κολυμπάω
φεύγει αυτή πιο μακριά
και πιό πολύ πονάω,
κι αν με χτυπούν τα κύματα
και δεν τα παρατάω
είναι γιατί, πως να στο πω,
δεν έχω που να πάω.
Για σένα εγώ θα πήγαινα,
στα πέρατα πιο πέρα,
μα κάθε που σε ζύγωνα,
εσύ γινόσουν ξέρα,
άδειο το βλέμμα σου, σκληρό,
άγονη η καρδιά σου
πάγος κυλάει στο αίμα σου
και μίσος στη ματιά σου.
Όσες φορές ναυάγησα
κι έψαχνα για σανίδα
με οδηγούσε η σκέψη σου
την είχα για πυξίδα,
μα τώρα έγινε κι αυτή
μια δίκοπη λεπίδα
τα 'χω χαμένα ομολογώ
έχασα κάθε ελπίδα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Είμαι ο Γιώργος και μόλις τέλειωσα | | |
|
seizeTHEday 25-11-2006 @ 05:28 | Γεια σου Γιώργο με τις ομορφιές σου!
Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ!
::smile.:: | | Ηλιαχτίδα 25-11-2006 @ 06:19 | πολυ ωραιο ::up.:: | | marakos1948 25-11-2006 @ 06:39 | εξαιρετικο,δεν εχεις παρα να πιαστεις απο τα μαλλιά σου πια,ισως να ειναι το πιο σιγουρο σωσίβιο τελικα για σενα
πολύ καλό,κολύμπα,κολύμπα ::wink.:: | | elixgeo 25-11-2006 @ 07:33 | Κι όμως μια δίκοπος λεπίς, πρόκληση για νέες περιπέτειες!
(μετά την περιτομή) ::razz2.::
Έχει κι αλλού πορτοκαλιές... | | ΚαΤερίνη 25-11-2006 @ 08:50 | Πολύ πολύ όμορφο!! ::smile.:: ::smile.:: | | agrampeli 26-11-2006 @ 05:29 | Όσες φορές ναυάγησα
κι έψαχνα για σανίδα
με οδηγούσε η σκέψη σου
την είχα για πυξίδα,
μα τώρα έγινε κι αυτή
μια δίκοπη λεπίδα
τα 'χω χαμένα ομολογώ
έχασα κάθε ελπίδα
πολύ όμορφο ::smile.:: | | TAS 26-11-2006 @ 15:06 | κι αν με χτυπούν τα κύματα
και δεν τα παρατάω
είναι γιατί, πως να στο πω,
δεν έχω που να πάω.
---------------------------------------
άδειο το βλέμμα σου, σκληρό,
άγονη η καρδιά σου
πάγος κυλάει στο αίμα σου
και μίσος στη ματιά σου.
Γιώργο, είσαι μεγάλος
χρειάζεται και η ανάλογη μελωδία
Τι βγάζεις ρε φίλε μου... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|