| |
| | Αυτή η πέτρα |  | | |
[I]Αυτής της πέτρας της λευκής,
που 'ναι ένα μέρος απ’το κουφάρι του γαλαξία '
οστό από τη ράχη του . Αυτής της πέτρας της λευκής ,
που είναι αγάπη και ασβέστης..
Τα ξεραμένα καλοκαίρια όταν διψούσαμε ,
ρουφούσαμε το μεδούλι της.
Έχει ανάψει πυρκαγιά στου αιθέρα τα μέρη .
Κι ο πρόγονός μου ο ήλιος κι ο δικός σου
μαζεύει σύννεφα τα φρύγανα, κάτω απ’ το τσουκάλι της σελήνης .
Από το σώμα του , το καπνισμένο ' πετούνε πουλιά .
Με φτάνουν ως τα βλέφαρα - σα λίγο να σε σχημάτισαν ,
προσπεράσανε. Και χαθήκανε ..
Χαθήκανε πέρα , στο κυνήγι των ευανθών παραδείσων.
Δω , στη ρίζα του ακρόγυαλου , με την παραξενιά του γλάρου
και τη μουρμούρα της πορφύρας,
προσπέρασες και χάθηκες ,
φορώντας στο χέρι σου βραχιόλια , που σου ‘χα περάσει στ’ αστεία,
λυγίζοντας τις ημέρες τραγικά .
- Σα μ ‘ είδε η δύσι έτσι, με σκελετώδη βλέμμα
να περιμένω με την πίστη του φανατικού ,
στα χρώματα έκαμε σεισμό ‘ κι απ ‘ τη σελήνη χύθηκε μια παλίρροια.
Ο γλάρος , αψύς , την έβρισε και κούρνιασε στο στόμα του βράχου
σα μου ‘κλεψε η παλίρροια , πρόστυχα την πορφύρα.
Μ’ ένα τραγούδι τρικυμισμένο στα χείλη
στου πέλαγου που ‘χει έρθει μπροστά το άλογο,
δυο χερσόνησοι καβαλικεύουν
με μια μακρυά γαλήνη για χαλινάρι .
Η νύχτα , ποδιά σιδερωμένη κουμπώνει πίσω τους'
δω - στη ρίζα της νιότης , τη φαγωμένη απ’ την αρμύρα ,
η μοίρα η παγκόσμια κοιμάται.
Πάνω στην πέτρα τη λευκή.
Που τώρα πια , εγώ να σπάσω δεν μπορώ
να πιω το άσπρο αίμα της με κάποιο τρόπο...[/I]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
χρήστος
27-11-2006 @ 04:04 | Μ’ ένα τραγούδι τρικυμισμένο στα χείλη
στου πέλαγου που ‘χει έρθει μπροστά το άλογο,
δυο χερσόνησοι καβαλικεύουν
με μια μακρυά γαλήνη για χαλινάρι
πολύ πολύ μου άρεσε Άσσε, καλημέρα | | EKI
27-11-2006 @ 04:28 | Το παλιό μου φλασκί
μου το πάτησε σκούτερ
μάνα πιάσε τα σκι
και το κόκκινο φούτερ.........
..............
δεν ξαναβάζεις εκείνο της Βενετίας Γλ........
να μη γράφω μαλακίες......... | | επισκέπτης
27-11-2006 @ 04:49 | Πολύ πολύ ωραίο Άσε...
με συγκίνησε.. ::smile.:: | | Palioxaraktiras
27-11-2006 @ 05:24 | Ασσε με μελαγχολησες πρωινιατικα
Να εισαι καλα να σε διαβαζω κι ας με μελαγχολεις καπου καπου Θα τ αντεξω μαλλον. | | Nocturna_
27-11-2006 @ 06:31 | Αυτή την πέτρα στολίδι στο λαιμό τη βάζω σήμερα...
Λίθος πολύτιμος φαντάζει,
ανάμεσα σε όσα με περιτριγυρίζουν...
Τα φιλιά μου Μπαστουνάτε Πρίγκηπα..
Καλημέρα.. | | agrampeli
27-11-2006 @ 07:01 | ωραίο ::smile.:: | | justawoman
27-11-2006 @ 15:52 | Να έχω την ευκαιρία πάντα να διαβάζω αυτές τις συνεχείς ανατροπές του λόγου και της σκέψης σου...
Πάνατ μένω με τα ερωτηματικά σου αναπάντητα
και χάνομαι στη γοητεία των συνειρμών που μου προκαλεί η γραφή σου
είναι εθισμός! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
