Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απαράμιλλη έκσταση
 
Ποίες ενοχές κρύβει
το βλέμμα σου,
και στέκεσαι υπνωτισμένη
σε απαράμιλλη έκσταση..

Ο πόνος που μου έδωσες
ξύπνησε το μίσος και το πάθος,
θέλησα για μια στιγμή
να πάρω την ψυχή σου,
να ξεριζώσω ότι αγάπησα,
και εσύ να μείνεις
να με βλέπεις από μακριά..

Μα ήρθε ο έλεγχος ακαριαία,
και συμμάζεψε την
τελευταία απόφαση,
και έπειτα την πήρε
μαζί με σένα η λήθη.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ακτίνα απο οίκτο
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όλα κρίνονται στην Επέκταση Συναπόδοσης
 
Nocturna_
27-11-2006 @ 06:38
Τι να πω...
Τα πεθύμησα τα μοναδικά σου
τόσες μέρες..
Ευτυχώς τα ξαναβρήκα..

Καλημέρα σου..
εφήμερος
27-11-2006 @ 07:24
θέλεις να σβήσεις τους παρακάτω στίχους, διότι υπάρχουν στην πρώτη στροφή;

και εσύ να μείνεις
να με βλέπεις από μακριά..

λέμε...

η τρίτη στροφή είναι όλο το ποίημα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο