| |
Περίμενα τη πρόσκληση
για του στρατού τα μέρη
ήρθε θυμάμαι Μάρτιο
μέρα μεσημέρι
Νόμιζα θα 'ταν εύκολο
Θα 'ταν παιχνιδάκι
καθώς το σάκο έπαιρνα
να γίνω φανταράκι
τότε πια κατάλαβα
τι σήμαινε θητεία,
τι σήμαινε σκοπιά
και όχι παραλία
Ήταν για τη σχέση μου
μια δοκιμασία
Για το κορίτσι π' αγαπούσα
γινόμουνα θυσία
Πέρασαν μέρες δύσκολες
Λεπτά που γίναν ώρες
Με κείνη όταν μίλαγα
φεύγανε οι μπόρες
Δεν πέρασε καιρός
και κόπηκα στα δύο
καθώς εκείνη μου 'λεγε
ένα στερνό αντίο
Ήταν βαρύ το χτύπημα
κι η πίκρα μου μεγάλη
όταν αγάπη χωρισμός
αρχίσανε τη πάλη
Νόμιζα πως ήμουνα
Πολύ σκληρό αντράκι
μα σαν το δάκρυ κύλησε
ένιωσα παιδάκι
Είπα ν' αφήσω πίσω μου
ότι με χαλούσε
γιατί μεγάλος μαρασμός
τη πόρτα μου χτυπούσε
έτσι λοιπόν και έκανα
γύρισα σελίδα
χαμένος μες την ερημιά
βρήκα μια πυξίδα
πήρα το δρόμο του βορρά
εκεί που λαχταρούσα
εκεί που σβήνετ' ο καήμός
και ότι αγαπούσα
βρήκα το άστρο το λαμπρό
το πολικό αστέρα
και μια ταμπέλα σκοτείνη
που 'γραφε ``καρτέρα΄΄
περίμενα, περίμενα
ολόγιομο φεγγάρι
που η μαύρη έκλειψη
ήρθε να το πάρει
αναψα φώτα, προβολείς
να γίνει η νύχτα μέρα
να γελαστεί η έκλειψη
μέχρι παρα πέρα
τα 'χασε η έκλειψη
μου φώναζε ''αλήτη''
και γω με μια ομορφονια
κανω το ΣΙΜΙΤΗ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
