| |
jenny
28-11-2006 @ 23:38 | Niotho mia atelioti apogoytevsi.I agones pu hathikan ine sto programa i idees ke ta onira na min hathun.Kalimera | | rossonerri
29-11-2006 @ 04:38 | Μπα δεν είναι απογοήτευση, ρεαλισμός είναι. Τα ίδια βλέπεις κάθε φορά.
Και δεν μιλάει για χαμένους αγώνες, αλλά για αγώνες που νίκηααν αλλά άφησαν λίγα πράγματα.
Δεν άλλαξε ούτε ο καταγγελτικός λόγος των "επαναστατών" που δεν παράγει τελικά ένα όραμα για κάτι άλλο, ούτε η τάση μη συμμετοχής των ανθρώπων στις διαδικασίες που τους αφορούν, ούτε η εύκολη επιστροφή στην "κανονικότητα".
Το "άλλο" μας έχει έλλειψη χρώματος - ΟΧΙ - σαν πέρσι, αλλά ακόμα δεν φαίνεται να έχει αποκτήσει χρώμα - ένα δικό μας ΝΑΙ.
Φυσικά για όποιον δεν κατάλαβε - μιλάω για τα πρόσφατα φοιτητικά. Τώρα πρέπει να ανοίξει ολόκληρη πολιτική κουβέντα εδώ, αλλά μια δική μου αίσθηση βγάζω απλά μέσα από ένα ποιηματάκι.
Στο χώρο δεν άλλαξε τίποτα - όχι γενικά κοινωνικά. Έκει καλά πάει... Σαν τάση. | | rossonerri
29-11-2006 @ 05:39 | jenny πάντως διάβαζοντας τώρα λίγο τα ποιήματα σου, είδα μια ικανότητα ψυχογραφήματος σε λίγες λέξεις που δεν παίζεται. Σπάνιο ταλέντο αυτό - κρίμα να μην εκφράζεται σε πεζό, πόσοι Ντοστογιέφσκι να υπάρχουν άραγε...
Κι επειδή αυτό το ένστικτο είναι πολύ σπάνιο - μπορεί και να 'χεις δίκαιο τελικά... | | agrampeli
29-11-2006 @ 05:51 | ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
