| Πόσες χαρές και πόσες λύπες
σαυτή τη ζωή μα πάντα νιώθω την ίδια γεύση
τόσα πρωινά βράδια μέρες και νύχτες
τρέχει ο χρόνος μα πάντα βρίσκομαι στην ίδια θέση
ο χρόνος παγώνει ξεχωριστές στιγμές
γιαυτό λοιπόν θυμάμαι τις λίγες που μου χάρισε χαρές
γιαυτό ξεχνάω τις μπόρες που πέρασαν κι αλλάζω
μα δεν ξεχνάω ποιος είμαι ποιος ήμουν χτες
στις λύπες αναζητώ την ευτυχία στο παρελθόν
ένα άλμπουμ φωτογραφίες η χαρά μου
στις ζωής μου τις μάχες χωρίς αντίρρηση είμαι παρόν
δε φοβάμαι ότι κι αν βρω μπροστά μου
ένας κήπος μαραμένα λουλούδια – λίγα ξεχωρίζουν
αυτά που αντέχουν το χειμώνα και την άνοιξη ανθίζουν
είναι η χαρά μου , τα ένστικτα μου στο άρωμα τους ελπίζουν
μα δεν προσέχω χάνονται και πίσω δε γυρίζουν
πολλά τα λάθη λίγα τα σωστά
μα χρέος μου είναι να μη χρωστάω πουθενά
πολλά λόγια λίγα για τα δικά μου αυτιά
ο χρόνος παγώνει ότι αξίζει πραγματικά
ο χρόνος παγώνει τις δικές μας ξεχωριστές στιγμές
κρατάει ζωντανό ότι μας λείπει απτό χτες
κρατάει ζωντανές ελπίδες ανεκπλήρωτες ευχές
δεν αλιώνει τη χαρά μονάχα γιατρεύει τις πληγές
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|