elli
02-12-2006 @ 16:10 | Πολύ καλό...και να προσθέσω κάτι στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου εδώ...
Αγάπη μου, που δεν μπορώ
αυτά που θέλω να σου δίνω
δεν μπορώ
στους δρόμους όπου περπατώ
πρέπει το χέρι σου ν' αφήνω
και στον κόσμο μέσα να περνώ.!!!
| |
Ηλιαχτίδα
02-12-2006 @ 19:32 | Κι αν δεις στην πλάτη μου να βγαίνουνε φτερά
Πάρε μαχαίρι και τα δύο να τα κόψεις
Δεν έχει ο φόβος απ΄ τον φόνο διαφορά
Φύγε μακριά απ’ τη σκιά μου να γλιτώσεις…
Υπέροχο Κώστα... ::yes.:: | |
agrampeli
03-12-2006 @ 01:15 | Κι ύστερα κλάψε για το καινούριο σου καημό
Με του κορμιού σου τις πληγές νοστάλγησέ με
Εγώ κατάφερα να ζω για όσα δεν μπορώ
Μαζί τους να μοιράζομαι γι αυτό πίστεψέ με
πολύ καλό ::smile.:: | |
Ηλιαχτίδα
03-12-2006 @ 05:26 | υπέροχο τραγούδι Κωστή μου...με άγγιξε πάρα πολύ...την αγάπη μου ::smile.:: ::love.:: | |
MARGARITA
03-12-2006 @ 05:41 | Κωστή μου το από πάνω ακριβώς σχόλιο είναι δικό μου.Φιλοξενούσα την Ηλιακτίδα εδώ και από κεκτημένη ταχύτητα δεν άλλαξα το όνομα...ευτυχώς που το πήρα είδηση ....τα φιλιά μου ::smile.:: | |
ΣΟΦΙΑ(21)
03-12-2006 @ 10:03 | πολυ ομορφο το τραγουδι σου....καλησπερα.... | |
Yol
03-12-2006 @ 11:02 | Μου θύμισες κάτι λογάκια από ένα βιβλιαράκι τσέπης του Χρήστου Μπουλωτη:
"Κι ύστερα ήρθε ένας χειμώνας που κράτησε όσο πέντε, μα συ ακόμα να γυρίσεις. Και μου 'πες: "Η μεγαλύτερη απόσταση είναι ο χρόνος..." "
Καλό βράδυ Κώστα! | |
maximina
05-12-2006 @ 03:53 | ΕΙΧΑ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΟ .Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ::sneak.:: | |
Ri@89
05-01-2007 @ 02:13 | ::rol.:: ::yes.:: | |
 |
