Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αρχέγονος φόβος
 για το μοναχικό αγρίμι...
 



Η ερημιά ντύνεται ρούχο της ,της νύχτας το σκοτάδι
Τρέμει το σώμα του αγριμιού στο μαύρο απέραντο της
Λουφάζει στων φόβων τη σπηλιά αλαφιασμένο
Στο άδυτο,στο νόημα του πυρήνα του πρέπει να μπει…
Το ξέρει…
Να γευτεί την αιμάτινη γεύση του φόβου του
Για να πάρει αντίστροφα το δρόμο,στην άλλη όψη του
στην έξοδο,στο φως
Τελειώνει η αντοχή,
στριφογυρίζει με ίλιγγο στα μάτια του,αίλουρος τρόμος
Δεν έχει καταφύγιο στο δρόμο του ουρανού
Σε ένστικτα αρχέγονα,δαιμονικά,αφήνεται
Ανιχνεύει τις διδαχές προαιώνιας γνώσης
Το νόημα του Λαβύρινθου, πρέπει να θυμηθεί
Οξύνονται οι αισθήσεις ψάχνοντας σημάδια χαραγμένα
Ποια η αλήθεια…ποιο το ψέμμα….
Ξέρει…γνωρίζει…

«μόνο με τη γνώση πολεμάς το φόβο»

τρέμει,έχει χαθεί το σώμα…μια σκέψη μόνο που μετεωρεί

«όταν ο φόβος σε κυριεύσει,άχρηστη σου είναι η γνώση»

οσμίζεται,ψαχουλεύει,της σπείρας το σχήμα ακολουθεί
στο κέντρο της να φτάσει,να δοκιμαστεί,
στου φόβου την φωτιά να μη λυγίσει ,
στις φλόγες της να λυτρωθεί,
να ξαναγεννηθεί
Να παλέψει,να ορίσει ό,τι εξανεμίζει την ψυχή του
του ουρανού το χρώμα να της δώσει,
φως κι αέρα για να ονειρευτεί...






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

είμαστε ο καθρέπτης όπως και το πρόσωπο μέσα του...είμαστε πόνος και αυτό που θεραπεύει τον πόνο...
 
georgia
03-12-2006 @ 10:32
οσμίζεται,ψαχουλεύει,της σπείρας το σχήμα ακολουθεί
στο κέντρο της να φτάσει,να δοκιμαστεί,
στου φόβου την φωτιά να μη λυγίσει ,
στις φλόγες της να λυτρωθεί,
να ξαναγεννηθεί
Να παλέψει,να ορίσει ό,τι εξανεμίζει την ψυχή του
του ουρανού το χρώμα να της δώσει,
φως κι αέρα για να ονειρευτεί...

υπέροχες εικόνες
ΣΟΦΙΑ(21)
03-12-2006 @ 10:32
μου αρεσε πολυ....την καλησπερα μου....
justawoman
03-12-2006 @ 11:00
Αρχέγονοι φόβοι με αιμάτινη γεύση
Λουφάζει το μοναχικό αγρίμι
η γνώση πολεμάει το φόβο
όσευση προς το κέντρο της σπείρας - ύπαρξης
φωτιά που λυτρώνει
Ουρανός, φως αέρας- κάθαρση
!!!!!!!!
Θύελλα μας έλλειψες τόσες μέρες!
Εξαιρετικό!
::love.::
Γιώργος_Κ
03-12-2006 @ 11:45
Εξαιρετικό ποίημα!!! Τα σέβη μου!!! ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
03-12-2006 @ 11:51
Πολύ όμορφο Storm... ::smile.::
vas
03-12-2006 @ 12:02
του πόθου τ' αγρίμι...
TAS
03-12-2006 @ 13:53
"Στο άδυτο,στο νόημα του πυρήνα του πρέπει να μπει…
Το ξέρει…
Να γευτεί την αιμάτινη γεύση του φόβου του
Για να πάρει αντίστροφα το δρόμο,στην άλλη όψη του
στην έξοδο,στο φως"

::oh.:: !!!!

Είναι συγκλονιστικό! Είναι απίστευτο!
Είναι ποίηση._
marakos1948
03-12-2006 @ 14:14
ντουγρού στ αγαπημένα μου,ανευ σχολίων φυσικά ::up.::
« Ακρόνειρο »
03-12-2006 @ 14:56
Μου άρεσες πάρα πολύ..

"μόνο με τη γνώση πολεμάς το φόβο"

Και η μοναδική γνώση είναι να ξέρεις οτι φοβάσαι..

Καλησπέρα.
MARGARITA
03-12-2006 @ 15:28
Υπέροχο Καταιγίδα μου...ο μόνος δρόμος για το μοναχικό αγρίμι
είναι πάνω απ τις λύπες να πετάξει ..... ::smile.::
να γευτεί του αιμάτινου φόβου του την γεύση.... ::smile.::
κι ας κλάψει....
seizeTHEday
03-12-2006 @ 16:51
Πανέμορφες οι σκέψεις, τα λόγια σου...
Μπράβο σου!
Καλό σου ξημέρωμα και καλή βδομάδα σού εύχομαι!
::smile.::
agrampeli
04-12-2006 @ 06:03
μόνο με τη γνώση πολεμάς το φόβο»

τρέμει,έχει χαθεί το σώμα…μια σκέψη μόνο που μετεωρεί

«όταν ο φόβος σε κυριεύσει,άχρηστη σου είναι η γνώση»

πολύ ωραίο ::smile.::
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
04-12-2006 @ 12:23
"οσμίζεται,ψαχουλεύει,της σπείρας το σχήμα ακολουθεί
στο κέντρο της να φτάσει,να δοκιμαστεί,
στου φόβου την φωτιά να μη λυγίσει ,
στις φλόγες της να λυτρωθεί,
να ξαναγεννηθεί"

Υπέροχο ποίημα..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο