| |
Spartinos
04-12-2006 @ 05:45 | Έκανα το ταξίδι σου αγάπη.
Χιλιάδες στροφές γύρω απ’ τον εαυτό μου ,
οι έρωτες μου !
Χιλιάδες κύκλους γύρω απ’ την αλήθεια μου .
το ψέμα τους !
Και εγώ στη μέση σαν απόκληρη νεράιδα ,
που στων θνητών το νεύμα παραστράτησε !
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΜΑΧΗ ::up.:: | | MARGARITA
04-12-2006 @ 06:24 | Ταξίδι ονειρικό η αγάπη...είθε κοντά σου να΄ρθει γοργά...πάρα πολύ ωραίο Μάχη μου...την αγάπη μου ::love.:: | | Ηλιαχτίδα
04-12-2006 @ 06:50 | αααααααχχχχχχχχχχχχ ::love.:: ::rol.:: | | psyxanemisma
04-12-2006 @ 08:24 | Δούλος κι αφέντης γίνεσαι
σαν έρθει η σειρά σου
πάντα αλήθειες να κρατάς
για να βρεις τη κυρά σου….
| | TAS
04-12-2006 @ 08:54 | "Αγάπη εσύ είσαι ,
που ομορφαίνεις τα όνειρα !
Εσύ που τις πληγές γιατρεύεις !"
Τις γιατρεύει, αφού πρώτα τις ανοίγει
Μάχη μου...
::smile.:: | | ΑΙΟΛΟΣ
04-12-2006 @ 11:03 | Με δάκρυα γλύκα θα σε υποδεχτώ !
Με το πιο απαλό φιλί μου,
τα χείλη σου θ’ αγγίξω !
Πλημμυρισμένο συναισθήματα Μάχη…
Την αγάπη μου…
::smile.:: | | justawoman
05-12-2006 @ 02:26 | Και εγώ στη μέση σαν απόκληρη νεράιδα ,
που στων θνητών το νεύμα παραστράτησε...
Το έχω ξαναβάλει Μάχη μου αυτό το φοβερό του Ρίτσου αλλά νομίζω ότι θάθελα να σου το χαρίσω:
Αγάπη,αγάπη δεν μου 'χεις φέρει εμένα
μήτε ένα ψίχουλο φωτός για να δειπνήσω.
Νήστης,γυμνός κι αδάκρυτος
περιφερόμουν στα όρη
και τ'ανένδοτα μάτια μου στήλωνα στους ουρανούς γυρεύοντας την αμοιβή μου
απ'τη σιωπή και το τραγούδι
Τα τρυφερά λυκόφωτα,οι πράες καμπύλες των βουνών και τα λαμπρά βράδια του θέρους
με ρωτούσαν που είσαι,ω αγάπη
μα εγώ δεν είχα τι ν'αποκριθώ κι έφευγα σιωπηλός,
ρίχνοντας χάμω την μορφή μου,
για να καλύψω την ταπεινωσή μου.
Οι ωχρές αυγές ακουμπούσαν στο περβάζι μου το διάφανο πηγούνι τους
κάρφωναν στο πλατύ μου μέτωπο τα μεγάλα, γαλάζια τους μάτια
και με κοιτούσαν με πικρία,
ζητώντας ν'απολογηθώ.
Τι ν'απαντήσω, αγάπη;
Και δρασκελούσα το κατώφλι,τίναζα τα κατάμαυρα μαλλιά μου μέσα στο φως
και τραγουδούσα πλατιά στους ανέμους το τραγούδι του αδέσμευτου...
Πεισμωμένος χλωμός και ακατάδεκτος κοιτούσα τον κόσμο και κραύγαζα
" Δεν έχω τίποτα,δικά μου είναι τα πάντα "
Και όμως μια παιδική φωνή επίμονα έκλαιγε βαθιά μου
γιατί δεν είχες έρθει, αγάπη
Τις νύχτες του αέρος που η γύρη των άστρων και των λουλουδιών
αγρυπνούσε στο δέρμα μου,
μια λυπημένη ανταύγεια σέρνονταν στην απέραντη ψυχή μου,
γιατί αργούσες να'ρθείς, αγάπη.
Γι'αυτό κι οι πιο λαμπροί μου στίχοι είχαν κρυμμένο μέσα στην καρδιά τους
ενός λυγμού το τρεμοσάλεμα,
γιατί έλειπες απ'την καρδιά μου, αγάπη.
Όταν περιπλανιώμουν στα ερημεία του φθινοπώρου,στα γυμνά δάση,
ζητώντας με σφιγμένα δάχτυλα τον ήλιο που έφευγε χλωμός πάνω απο τις παγωμένες λίμνες
εσένα ζητούσα, ω αγάπη.
Και όταν ακόμη απέστρεφα την όψη μου απο τη γη
και τρυπούσα με πύρινα βλέμματα τα τείχη της νύχτας,
ήταν γιατί δεν ήθελα να κλάψω που δεν με συλλογίστηκες, αγάπη
ζητώντας τον θεό,ζητούσα εσένα,
εσένα περιμένοντας,γέμιζα τους κήπους μου με λευκούς κρίνους
για να βυθίζεις τις κνήμες σου αυτά τα βράδια τα ριγηρά
που η σελήνη ραντίζει με δρόσο την φιλντισένια,υψωμένη μορφή σου.
Για σένα, αγάπη,ετοίμασα τα πάντα.
Κι αν έμαθα να τραγουδώ τόσο γλυκά,
ήταν γιατί στην ίδια τη φωνή μου,ζητούσα να εύρω τα ίχνη των βημάτων σου,
ζητούσα να φιλήσω μονάχα και την σκόνη του ίσκιου σου,
ω α γ ά π η. | | agrampeli
05-12-2006 @ 05:26 | πολύ όμορφο ::smile.:: | | Άθη Λ.
11-09-2007 @ 08:18 | όμορφο neyro μου.. αλλά και της justwoman του Ρίτσου, υπέροχο.... ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
