| |
Σαν πέταλα σκορπίσανε τα μέρη της καρδιάς μου
το βλέμα σου σαν φύσημα, τα σκόρπισε μπροστά μου
τα μάτια σου με γύμνωσαν από τις άμυνές μου
πως το κατάφερες αυτό, πως το κανες, για πες μου;
πως το κατάφερες αυτό, ξανθοκαστανομαλούσα;
έπρεπε για μια στιγμή, μαλακά να σε ακουμπούσα
μα κάρφωσες τα μάτια σου, στα πέταλα πιο πέρα
να τα κοιτάζεις, σκόρπισαν, στα πόδια σου, μια μέρα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
