| Ξεκίνησα να πάω στην πατρίδα,
αυτή που έχω να την δω από καιρό,
όταν στην ξενιτιά κι εγώ επήγα,
για να ξεφύγω από των Τούρκων τον Θεό.
Μαύρος ο δρόμος ήτανε,
και όλες οι πόλεις μου φαίνονταν αδειανές,
γιατί η πατρίδα μου για εμένα είναι μία
και δεν την αλλάζει η ιστορία του εχθές.
Ποιος θα μπορούσε να μην έχει μια πατρίδα;
ποιος φεύγει μόνος και ξεχνά το παρελθόν;
τι μας ξυπνάει στην ψυχή μας την ελπίδα;
και πως γυρίζει τώρα κάποιος στο παρόν;
Πήρα τον δρόμο της επιστροφής
κι ας είναι η χώρα μου ακόμα σκλαβωμένη,
μπορεί να έφυγα εγώ από αυτή,
μα η καρδιά μου εκεί ήταν πάντοτε στραμμένη.
Σαν έφτασα κι αντίκρισα την θλίψη,
περπάτησα στους δρόμους τους στεγνούς,
η φτώχεια έχει κλείσει την πλατεία
και περιμένω εδώ τους φίλους τους παλιούς.
Τίποτα όμως δεν έχει σημασία,
ο Έλληνας δεν έμεινε νεκρός,
ξεκίνησε με όπλο την ελπίδα,
να συνεχίσει την αγώνα δίχως φως.
Τώρα εγώ έχω γυρίσει πίσω
και με το αίμα μου θα φύγει ο εχθρός
και με το θάρρος μου θα δώσω ελευθερία,
γιατί εγώ γεννήθηκα Γραικός.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|