| |
| | Η κάθοδος του Galanta 2β |  | | | Φτάνει μέχρι εδώ | | |
Τώρα έψαξε στον τοίχο εκεί που υπολόγιζε το διακόπτη και τον γύρισε, ένα χαμηλό φως απλώθηκε στο χώρο. Ήταν όμως τόσο μεγάλη η έκπληξή του που τα μάτια του ζητούσαν κι άλλο φως. Τίποτε δεν σε προϊδέαζε για το τι θα έβλεπες μπαίνοντας. Ο ενιαίος χώρος ήταν διακοσμημένος με την τελευταία λέξη του " νουβώ-ντεκορασιόν". Το στρογγυλό κρεβάτι στρωμένο με σατέν στο χρώμα του ήλιου και πάνω του ένα δίμετρο ξανθό Ουκρανικής ράτσας του χαμογελούσε. Του έπεσε το σαγόνι, ξαφνικά το μυαλό του πάγωσε, νόμιζε πως ονειρευόταν. Έλα εντώ κάτσσε ντίπλα μου, είπε η θεά σε "άπταιστα" Ελληνικά, εγκώ Τάνα. Από που βγαίνει τη ρώτησε, από το πουτάνα του απάντησε με κάθε ειλικρίνεια. Μηχανικά έβγαλε το παλτό και το άφησε να πέσει κάτω και πλησίασε, υπακούοντας στη θεϊκή εντολή. Το τι έγινε ανήκει σε άλλη ιστορία που δεν είναι του παρόντος. Ένα επίμονο κάλεσμα του τηλεφώνου τον ξύπνησε, πετάχτηκε πάνω χωρίς να πολυκαταλαβαίνει που βρισκόταν. Το γυναικείο άρωμα ήταν αισθητό στο χώρο, αλλά γυναίκα πουθενά και αυτό το τηλέφωνο ήταν ανάγκη να χτυπά, αναρωτήθηκε. Προσπάθησε να θυμηθεί τι έγινε το πρωινό με την είσοδό του και κοκκίνισαν τα μάγουλά του. Σήκωσε το ακουστικό και μια βαριά φωνή του είπε, σε δύο ώρες και το έκλεισε. Βάλθηκε να ντύνεται, κοίταξε το ρολόι του είχε πάει απόγεμα, σε λίγο θα βράδιαζε. Η ώρα της μεγάλης συνάντησης είχε φτάσει, σήμερα θα τέλειωναν όλα. Πήρε τηλέφωνο στο σύνδεσμο, όλα καλά, τον ρώτησε, ναι απάντησε μονολεκτικά αυτός, το δωράκι ήταν από τον αρχηγό, είπε αυτή. Κανένα νέο από τον ανταγωνισμό, ρώτησε, φοβόταν την απάντηση αλλά την ήθελε. Όχι του απάντησε και αυτή μονολεκτικά. Ησύχασε τουλάχιστον από τον δαιμόνιο ντετέκτιβ Έκι που του είχε κάνει τη ζωή κόλαση. Γι αυτό όλες οι προφυλάξεις, τις είχε θέσει σαν όρο όταν έγινε η πρώτη επαφή. Πέρασε κι κιόλας η ώρα σκέφτηκε. Δεν άργησε να χτυπήσει το κουδούνι, δεν κουνήθηκε από τον μεγάλο καναπέ, σε λίγο ακούστηκε ένα κλειδί να μπαίνει στην πόρτα. Στο άνοιγμα φάνηκε μια περίεργη φάτσα, Παλιοχαρακτήρας συστήθηκε, νόμιζε πως δεν άκουσε καλά, το άφησε να περάσει. Αυτός περιεργάστηκε το χώρο και ξαναβγήκε αφήνοντας μισάνοιχτη την πόρτα πίσω του. Γύρισε μετά από λίγο συνοδευόμενος από άλλον ένα τύπο που τον σύστησε σαν Κιν και ένα απροσδιορίστου ηλικίας άτομο που δεν είπε το όνομά του. Φάνηκε καθαρά πως ήταν το αφεντικό, τους έκανε νόημα να καθίσουν στο σαλονάκι και αυτός πήγε και έκατσε δίπλα του στον καναπέ. Δεν χρειάζεται να συστηθούμε αν και εγώ ξέρω καλά ποιος είσαι, του είπε χαμογελώντας. Φάνηκαν δυο χρυσά δόντια στο βάθος του στόματος του δείχνοντας άνθρωπο που τον χάλαγε τον παρά. Η συμφωνία μας ισχύει, ρώτησε ευθέως και όταν πήρε το καταφατικό νεύμα, έκανε νόημα στον Κιν που έβγαλε ένα φορητό υπολογιστή από μια τσάντα. Δεν είχε προσέξει την τσάντα όταν μπήκαν, ήταν ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα, μέχρι να πάρει μπροστά είχε βγάλει μια κάρτα ασύρματης σύνδεσης διαδικτύου και την πρόσθεσε στο πλάι του. Μόλις έγινε η σύνδεση του το πήγε στο τραπεζάκι που υπήρχε δίπλα του, αυτός έκανε τη σύνδεση και έβαλε τους κωδικούς ανοίγοντας τον δικτυακό τόπο που τους ενδιέφερε. Η σειρά σου τώρα γύρισε και είπε στον μυστήριο τύπο δίπλα του. Με ένα δεύτερο νόημα που έκανε στον Παλιοχαρακτήρα τώρα, αυτός έβγαλε από τις τσέπες του παλτού του έξι μικρά πακέτα με χαρτονομίσματα. Δεν του γέμιζαν το μάτι για το ποσό που είχαν συμφωνήσει. Τα πήρε στα χέρια του και τα περιεργάστηκε με προσοχή, κι όμως ήταν σωστά. Αισθάνθηκε σαν το Ιούδα εκείνη τη στιγμή, σαν να πρόδωσε κάτι, αλλά το κέρδος ήταν μεγάλο. Στο κάτω κάτω δεν χάθηκε και ο κόσμος θα έβρισκε κάτι άλλο. Τώρα τα χαρτιά είπε ο αρχηγός, έβγαλε ο Κιν από την τσάντα ένα πακέτο χαρτιά σε δυο χωριστά μέρη, ένα αντίγραφο για τον καθένα. Το δικό του ήταν κιόλας υπογεγραμμένο, αυτό που έμενε ήταν οι δικές του υπογραφές. Στείλε το τελευταίο μήνυμα του είπε ο αρχηγός για να βεβαιωθούμε. Αυτός έγραψε κάτι στον υπολογιστή και πάτησε έντερ, αμέσως φάνηκε στη σελίδα η καταχώρηση. Ήταν η τελευταία δικλίδα ασφαλείας πως κανένας δεν θα γελούσε τον άλλο. Πήρε ο Κιν τον υπολογιστή και μπαίνοντας στον κατάλογο του διαχειριστή άλλαξε τους κωδικούς ασφαλείας, η δουλειά είχε τελειώσει εδώ. Σηκώθηκαν και ετοιμάστηκαν να φύγουν, γυρνάει ο αρχηγός και του λέει, αν έχεις κάποια άλλη τέτοια καλή ιδέα στο μέλλον το ξανασυζητάμε. Έφυγαν αφήνοντας την πόρτα μισάνοιχτη και τον Galanta, γιατί αυτός ήταν, με τις τύψεις του. Είχε μείνει ξερός στον καναπέ, μέχρι που άνοιξε η πόρτα και μπήκε απότομα ο δαιμόνιος ντετέκτιβ ο Έκι παρέα με την Ουκρανή θεά. Σε ανακάλυψα επιτέλους είπε με δυνατή φωνή, ελπίζω να μην έκανε καμιά βλακεία. Τέλειωσαν όλα του είπε δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν έχεις καταλάβει ακόμα τι έκανες του είπε ο Έκι, θα αλλάξουν τα πάντα στο χώρο, θα γίνει απρόσωπος θα γίνει ναρκοπέδιο διαφημίσεων και πολλά άλλα.
Γαία πυρί μειχθήτω είπε αυτός και έφυγε αφήνοντάς τον σύξυλο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | karosmi@yahoo.gr | | | |
|
TAS
09-12-2006 @ 05:42 | Και η συνέχεια απίστευτη!
(Ίμερε, φυσικά και δεν ξεχνάω τον "μικρό ήρωα"...
Αλλά οι ιστορίες του "Μυστηρίου", θεωρούνταν, θα το θυμάσαι, ανωτέρου επιπέδου. Ο Γιώργος θαλάσσης, η Κατερίνα ο Σπίθας και οι υπόλοιποι,ήταν του...δημοτικού!...)
----------------------------------------------------------------------------------------
"Το στρογγυλό κρεβάτι στρωμένο με σατέν στο χρώμα του ήλιου και πάνω του ένα δίμετρο ξανθό Ουκρανικής ράτσας του χαμογελούσε. "
Εδώ δίνουμε τα ρέστα μας! (Αν διαφωνεί κανείς, ας το δηλώσει...)
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΕΛΕΙΟ! | | Aris4
09-12-2006 @ 05:55 | Τασο μου συγνωμη
αλλα εγω το διμετρο ξανθο θα το προτιμουσα
σε βαθυ κοκκινο σατεν !!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::laugh.:: | | εφήμερος
09-12-2006 @ 09:28 | έπρεπε να είμαι μέσα σε τόσο καλό διήγημα.
| | galanta
12-12-2006 @ 03:56 | Μιχάλη, όντως έμεινα ξερός... από τα γέλια! Δε φανταζόμουν τέτοια συνέχεια, είναι απίστευτο! | | Ίμερος
12-12-2006 @ 12:39 | και λίγο μυστήριο δε βλάπτει Νικόλα...!!!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
