Ηλιαχτίδα
10-12-2006 @ 00:18 | μην ξανακουσω τετοια πράγματα...(κυριως αν αληθευουν)...... ::oh.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
10-12-2006 @ 00:34 | Μη γαμάτε τον εγκέφαλο... Η μαλακία γίνεται με θολωμένο το μυαλό... Ενίοτε κανα ελαφρύ επιτρέπεται... Με την προυποθεση να αποκλείσουμε τον εαυτό μας απ τα υπόλοιπα...
Του το οφείλουμε εεε! | |
name_dsp
10-12-2006 @ 03:23 | Παρατηρώ ότι όλα σου τα ποιήματα έχουν παλιές ημερομηνίες!
Σου πέρασε η κρίση?
Αν όχι να σου αφιερώσω μια έμμετρη στροφή?
Δεν είσαι τίποτα, λες, και σου λέω με οργή,
σταμάτα να ανοίγεις τρύπες κάτω απ’ τη γη,
και θα γενείς ένα όπως όλοι ον ζωντανό,
αντράκι, αν μια νέα τρύπα ανοίξεις να δεις ουρανό!
| |
Πάρμας
10-12-2006 @ 03:27 | Ευχαριστούμε Γιούλη, μας έλυσες όλα τα προβλήματα... τέτοιου είδους συμβουλές χρειάζονται περισσότερο για να πούμε κάτι παρά για να βοηθήσουμε. | |
agrampeli
10-12-2006 @ 06:27 | κοίτα τον ουρανό ψηλά
και κοίταξε τα αστέρια
έτσι να λάμπεις κι εσύ
είν στα δικά σου χέρια
καί πάρε την απόφαση
νέα ζωή να ζήσεις
κι από τίς εμπιρίες σου
κι άλλους θα βωηθήσεις
αυτά από μένα αν αληθέυουν αυτά που γράφεις εύχομαι μόνο να είναι ένα ποιήμα ::smile.:: | |
silmariel
10-12-2006 @ 09:42 | Μου άρεσε..μιλά για μιά πραγματικότητα που πολλοί δεν θέλουν να δούν..Ωραίος.. | |
KTiNoS
10-12-2006 @ 13:54 | krima pou milas etsi ...
oxi tipote allo alla h epistrofh tha einai duskolh kai pote de tha gineis aytos pou isoun h akoma xeirotera aytos pou tha mporouses na exeis ginei ...
Klh tyxh ! | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
11-12-2006 @ 20:34 | Ρε Πάρμα δεν είπα για να λύσω τίποτα.. Αυτό είναι θέμα του καθενός...
Αυτό δεν με αποκλείει να νοιάζομαι και να προσπαθώ για ότι αγαπώ... Τον άνθρωπο... Για αυτό να σκέφτεσαι πριν απαντάς και να δίνεις λιγότερο επιπόλαιες απαντήσεις...
και για πες μου σε παρακαλώ... Τι οδηγεί στην απόφαση την μοιραία...Ο αποκλεισμός του εαυτού σου στην αγάπη.. Πάντα υπάρχει, πάντα υπάρχει ελπίδα να την ξαναβρείς, αρκείς να πιαστείς και να μη την προδώσεις...
Και μένα με γάμησε το σύστημα και η γαμημένη κοινωνία...
Τι πρέπει να κάνω...
Σαν σκυλί προσπαθώ να κρατηθώ, να μη προδώσω ότι αγαπώ...
Και να παλεύω γι αυτό...
Μα θαυμάζω όσους βρίσκουν την δύναμη και φεύγουν...
Και ας έχουν επιλέξει την αρνητική δύναμη την ύστατη στιγμή..
Γιατί δεν είναι αδυναμία, μην ξεγιελιέστε..
Μα υπάρχει και η θετική δύναμη..
Το θέμα είναι,όταν φτάνεις σε μια τέτοια στιγμή, να έχεις καθαρό το μυαλό και την ελπίδα ανθισμένη στην καρδιά, να μην την αφήσεις να καεί, για να μπορέσεις να κρατηθείς...
Την καλημέρα μου... | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
11-12-2006 @ 20:39 | Το θέμα είναι όταν φτάνεις σε μια τέτοια στιγμή να μπορείς να σταθείς, να συγκλονιστείς, να μην αφεθείς, μα να μπορείς να προσπεράσεις... Αν θυμηθείς την αγάπη... Εϊναι δύσκολο πολύ το ξέρω! | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
11-12-2006 @ 20:48 | Σε νιώθω φίλε μου "tipota", μα δεν είσαι τίποτα, είσαι κάτι... Εχω περάσει και εγώ πολλές φορές από κει, μα είμαι ακόμη εδώ και προσπαθώ να ζω, να αγγίζω,να αναζητώ και τις πιο κρίσιμες στιγμές κάτι αχνοφέγγει και με κρατά... Κρατά ανοιχτή την ψυχή... Την αγάπη μου.. | |
tipota
12-12-2006 @ 11:28 | ΓΙΟΥΛΗ_Τ χαίρομαι που με νιώθεις. Κι ευχαριστώ όλους που μπαίνουν στον κόπο να διαβάζουν τα ποιήματά μου και να τα σχολιάζουν ελεύθερα με όποιον τρόπο θέλουν. ::smile.:: | |
Πάρμας
15-12-2006 @ 14:16 | Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να θίξω τις διαθέσεις σου κι αν το σχόλιό μου υπαινίσσεται κάτι τέτοιο ζητώ συγνώμη. Σίγουρα, δεν γνωρίζω αν το παραπάνω ποίημα είναι βιωματικό, συμβολικό ή απλά μια φαντασιακή έκφραση και για ποιο λόγο ο δημιουργός του αποφάσισε να το μοιραστεί μαζί μας και ,επίσης, δεν γνωρίζω ούτε τον βίο σου, ούτε την προσωπικότητά σου. Ωστόσο, θεωρώ ότι όταν κάποιος αυτοκαταστρέφεται γνωρίζει ότι βαδίζει προς το τέλος ενός αδιεξόδου και η σωτηρία του είναι ζήτημα πολύπλοκο. Οι αποφθεγματικές ρήσεις, όσο κι αν είναι καλοπροαίρετες, λίγο βοηθάνε. Σαφώς και ο καθένας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράζεται και σαφώς δεν αποτελώ την ύπατη αρχή. Συγνώμη αν υπήρξα απότομος... Καλησπέρα Γιούλη. | |
 |
