mauro_feggari
11-12-2006 @ 17:02 | Ζωγράφισα ένα κερί από τη φλόγα του να ζεσταθώ
και μια αγριοτριανταφυλλιά σε χρώμα μαβί
για να έχει αντίθεση η εικόνα με το φόντο.
Πελέκησα τον πόνο μου κούτσουρα, τα άναψα
και απ την αρμύρα των δακρύων μου,
έκαμα απόσταγμα από ρούμι για να ξεμεθύσω.
Αγνάντεψα τους ορίζοντες μου.
Συνεχίζω να σε διαβάζω και να σε θαυμάζω !!!!
Καλό ξημέρωμα να έχεις συνονόματη μου!! | |
seizeTHEday
11-12-2006 @ 17:12 | ::rol.::
Γεια σου πανέμορφη και ευαίσθητη Μαργαριταρένια!
Εσύ κι εάν έχεις Ευαισθησίες!
::rol.::
Καλό σου ξημέρωμα!
Να είσαι πάντα καλά γερή και δυνατή να χαιρόμαστε την γραφή σου!
::rol.:: | |
Spartinos
11-12-2006 @ 17:28 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΣΟΥ ::up.:: | |
Aris4
11-12-2006 @ 18:18 | Μια Μαργαριτα φτιαγμενη απο ατσαλι ....
δεν νομιζω πως καποιος θα μπορουσε να σε σπασει ευκολα !!! | |
Ηλιαχτίδα
11-12-2006 @ 18:33 | Ζωγράφισα ένα κερί από τη φλόγα του να ζεσταθώ και μια αγριοτριανταφυλλιά σε χρώμα μαβί για να έχει αντίθεση η εικόνα με το φόντο. Πελέκησα τον πόνο μου κούτσουρα, τα άναψα και απ την αρμύρα των δακρύων μου, έκαμα απόσταγμα από ρούμι για να ξεμεθύσω............
Ασχετα αν επικολλησα αυτο που μου άρεσε περισσοτερο.......διαβαζοντάς το, το ενιωσα........το καταλαβα.....ειδα τις εικονες που εβλεπες.....
Και για να ειμαι εγω ξυπνια τετοια ωρα........καταλαβαινεις ......... ::love.:: | |
outopios
11-12-2006 @ 18:38 | (Και εγώ τώρα ψάχνω, .ποιος θέλει από σας να του χαρίσω μια βεντάλια;;;;; )
βρε χειμώνας είναι....πάντως από όλο που διάβασα έκανα ένα τραγούδι...απλά επηδεί πιστεύω ότι δεν είναι καλό το αφήνω στα αζήτητα.. Να σαι πάντα καλα Μαργαρίτα!!!
| |
outopios
11-12-2006 @ 18:40 | sorry!!!! (απλά επηδεί πιστεύω ότι είναι καλό το αφήσω στα αζήτητα.. Να σαι πάντα καλα Μαργαρίτα!!!)
| |
outopios
11-12-2006 @ 18:43 | χμ!!!!για όλα φταίει το λυκαυγές ::razz2.:: | |
BonnieJo
11-12-2006 @ 21:06 | όλοι κουβαλούν τη δική τους βεντάλιαΜαργαρίτα. Έχει βλέπεις αφόρητη ζέστη στον "παράδεισο" καλή μου | |
marakos1948
12-12-2006 @ 00:03 | Μαργαριτα μας,κάνε το κέφι και το γέλιο φαρμακο στην καθημερινοτητά σου,εγω να δείς τι βεντάλια που εχω,αλλα το ρίχνω στους Αχαιούς και
στο σκίτσο και ξελασπώνει το μυαλό...ΑΒΑΝΤΙ ΜΑΝΕΣΤΡΟ!!!
Σ ΑΓΑΠΑΜΕ !!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΦΩΤΕΙΝΟΥΛΑ,ΑΜΟΙΡΟΣ,ΜΑΣΣΕΛΙΤΣΑ | |
guesswho
12-12-2006 @ 01:33 | Πως ζωντανή χρώματα για να βρω μια χουφτιά χάπια έπρεπε να καταπίνω. Μόνο που τώρα έπρεπε να τα αγοράζω και να τα πληρώνω. Να μου ανοίξουν την ψυχή δεν μπόρεσαν. Μήτε και τους φθόγγους μου να λαλήσω. Και ας ήτανε οι καλύτεροι οι σοφότεροι οι πιο σπουδαγμένοι γητευτές στους παιδεμούς της χαμένης ψυχής και του σαλεμένου λογικού. Με ένα χαμόγελο χρωματισμένο πέρασα τις παιδαγωγικές χαριστικά με «Λίαν καλώς».Με ένα πτυχίο στο χέρι τη καγκελόπορτα διάβηκα. Μια κούκλα αχυρένια. Ένα κορμί με όνομα δανεικό. Μια ψυχή χωρίς αρχές. Μια μαριονέτα που τις μελλούμενες κινήσεις της εγώ θα αποφάσιζα.
Εγώ διάβασα και τον όρκο Μαργαρίτα…
Να είσαι καλά….ήταν ό,τι έπρεπε σήμερα.
Φιλιά!
| |
AceOfSpades
12-12-2006 @ 02:35 | όταν θα ψοφήσω και θα πάω μπροστά στον Πέτρο και θα μου πει , ρε καθίκι εσύ τι έκανες στη ζωή σου που να αξίζεις μια θέση εδω μέσα , θα του πω ότι χέστηκα που θα με κατατάξεις , αρκεί να μη μου πάρεις τα έγγραφα σαν αυτά ... σαν αυτό Μαργαρίτα μου , που θα χω μαζί μου... | |
EKI
12-12-2006 @ 03:04 | καλά μιλάμε ότι το σχόλιο του Άσου.........είναι.........
εγώ πάντως, μια και το έφερε η κουβέντα,
λέω να έχω μαζί μου απαλλάκτικό έγγραφο
λόγω ισχυρής θέλησης για να συνεχίσω να ζω........
τώρα το θέμα είναι άλλο...........
ο Πέτρος θα είναι στην πύλη;
ή καμιά πρώην μου με τον Εωσφόρο και τον κέρβερο;
γιατί τότε το έγγραφο..... θα το βάλω.......καταλάβατε που..... | |
αυγουστης
12-12-2006 @ 03:07 | Φανταστικό Μαργαρίτα μου, το 'νοιωσα, το λάτρεψα! ::love.:: | |
free falling
12-12-2006 @ 03:25 | Ανάσταση διπολική;
Θέλει πολύ χώρο αυτή η εικόνα... ::wink.:: | |
antoine
12-12-2006 @ 04:09 | βεντάλια λοιπόν.καλημέρα και μπράβο.. | |
joyous
12-12-2006 @ 05:52 | δεν έχω λόγια... για το αριστούργημα σου!! χαίρομαι να σε διαβάζω. ::love.:: ::love.:: | |
agrampeli
12-12-2006 @ 06:10 | υπέροχο ::smile.:: | |
nicolas
12-12-2006 @ 06:49 | Στα αγαπημένα έτσι απλά! | |
CHЯISTOS P
12-12-2006 @ 07:15 | Δεν γράφεις ποίηση, καλή μου Μαργαρίτα. Σχολή άνοιξες ! | |
Palioxaraktiras
12-12-2006 @ 08:45 | Τι διαολο να σχολιασω τωρα?
Τι βενταλιες να ζητησω και τι αναστασεις να ζησω?
Θα μιλησω συνθηματικα
Εχω περασει κι εγω απ το δωματιο 21 (μ εναν αλλο τροπο βεβαια αλλα περασα και ειναι ενας απ τους λογους που σε λεω συντροφισσα)
| |
Palioxaraktiras
12-12-2006 @ 08:45 | Στο ειπα οτι σ αγαπω? | |
sorrowman
12-12-2006 @ 11:37 | απιστευτο... | |
ΑΙΟΛΟΣ
12-12-2006 @ 12:40 | Να φλερτάρω με την αγρύπνια το λυκαυγές. Να ζωγραφίζω τα αισθάνομαι στο λυκόφως ξεμεθώντας με πιοτό. Την αρμονία να αδράξω. Την αρμονία της αιωνιότητας του δευτερόλεπτου.
Εικόνες… συναισθήματα… ευαισθησίες...
Θαυμάσιο το πεζό σου Μαργαρίτα…
Την αγάπη μου…
::smile.:: | |
TAS
12-12-2006 @ 14:21 | Με τον Σωτήρη στο πρώτο...και στο δεύτερο!...
Γμτο Μαργαρίτα μου...
Τώρα κατάλαβα.... ::angel.::
(τα σχόλιά σου αλλού...) ::love.:: | |
Goldy
12-12-2006 @ 14:53 | Μαργαριταρένια μου...
Χάθηκε η λαλιά μου ::love.:: | |
MARGARITA
12-12-2006 @ 15:50 | Αμ δε! αν ήταν τόσο εύκολο να με καταλάβεις ΤΑΣ.... ::wink.:: | |
ΚαΤερίνη
12-12-2006 @ 15:56 | Μαργαρίτα μου, πόσο σε νοιώθω.... να είσαι καλά... ::love.:: ::love.:: | |
justawoman
12-12-2006 @ 16:10 | Δε θα σχολιάσω αυτή την κατάθεση ψυχής αγαπημένη μου Μαργαρίτα... τα είπαν όλα
Με αφορμή όμως την παρακάτω φράση, θα παραθέσω ένα αγαπημένο κείμενο που "βούτηξα" κυριολεκτικά από άλλο σάιτ και θα σου το χαρίσω. Την ::love.:: μου, for ever
"Την αρμονία της αιωνιότητας του δευτερόλεπτου"
ΣΤΙΓΜΗ
Monody- 29 Αυγούστου 2006
Στιγμή: "Η ουδεμίαν έχουσα διάρκειαν μονάς του χρόνου"
Ο χρόνος έχει μια μοναδική και αξιοθαύμαστη ροή.
Η κάθε στιγμή διαδέχεται την άλλη με μία συγκινητική αυταπάρνηση.
Η στιγμή περικλείει το μυστήριο της ακαριαίας γέννησης και ταφής.
Ούτε η σκέψη μας δεν προσπερνάει τη στιγμή.
Η στιγμή έχει ένα απειροελάχιστο χρονικό βασίλειο.
Δεν προσφέρεται ούτε χαρίζεται υπάρχει από μόνη της.
Ο φανατικός συλλέκτης γνωρίζει ότι η στιγμή δεν φυλακίζεται γι' αυτό και δεν το επιχειρεί.
Το νόημα της κάθε στιγμής είναι άπειρο και ασύλληπτο.
Ακόμα και η κάμερα καταγράφει μόνο το κέλυφος της στιγμής.
Η στιγμή δεν έχει ηλικία.
Διαθέτει αυτομάτως όλη την προαιώνια γνώση και αίσθηση.
Δίνει μόνο αυτά που ο καθένας αντέχει να πάρει.
Απρόσιτη και ταυτόχρονα φιλική.
Πολύχρωμη μέσα στην αχρωμία της αυθαιρεσίας μας χαμογελάει καλόκαρδα όταν την βαφτίζουμε μεγάλη ή μικρή.
Μιλάει όλες τις γλώσσες και καμία.
Ο έμπειρος μεταφραστής θα ένοιωθε δέος μπροστά στην ευλυγισία της πολυγλωσσίας της αλλά και στο απροσδόκητο της σιωπής της.
Μόνο ο μηχανισμός της λήθης προστατεύει τη στιγμή από τις ανώφελες δωρεές ή τις μάταιες επικλήσεις μας.
Η κάθε στιγμή βλέπει τον αφανισμό της προηγούμενης και πριν προλάβει να θρηνήσει εκπνέει στα χέρια της επόμενης.
Η μοναδικότητά της ντροπιάζει και εξουθενώνει τον πιο επιδέξιο αντιγραφέα.
Η στιγμή αγαπάει τις αισθήσεις μας αφού τις περιέχει.
Έτσι εξηγείται ότι η στιγμή είναι μοναχικός λύκος που θήραμά του έχει αποκλειστικά τη σκέψη μας.
Δεν είναι ούτε αποστολέας ούτε παραλήπτης.
Όταν επικοινωνούμε μαζί της είναι πλέον πολύ αργά.
Σαν δύστροπος θεατρίνος στη σκηνή του χρόνου κανένα χειροκρότημα δεν θα την κάνει να επαναληφθεί.
Η στιγμή υπάρχει πριν και μετά από εμάς
Η μεγαλοψυχία της αποκαλύπτεται όταν εισβάλλει στην έρημο των ονείρων μας.
Μόνο ο θάνατος μας στερεί την υπέροχη αλληλουχία της.
Μια αυθεντία στην τέχνη της αρωματοποιίας θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι η στιγμή προδίδεται από το άρωμά της.
Είναι ο γλύπτης που το έργο του δεν προλαβαίνουμε να το θαυμάσουμε αφού η επόμενη στιγμή το μεταλλάσσει ή το αναιρεί.
Και τι δεν θα δίναμε αν κάποιος μας προσέφερε το μενού των επόμενων στιγμών.
Η στιγμή είναι η ερωμένη που το σπέρμα του μυαλού μας γονιμοποιεί μόνο την ανάμνησή της.
Η άφιξή της έχει τη γεύση της αναχώρησης.
Στους παγετώνες του χρόνου δεν ευδοκιμεί ποτέ η στιγμή.
Ένα τέλεια συντηρημένο πτώμα της θα έδινε αιώνια απασχόληση σε στρατιές αισθαντικών ανατόμων.
Ο φιλότιμος αχθοφόρος θα ένοιωθε πανικό μπροστά στον όγκο των αποσκευών της
και ο κατάλογος του καλύτερου γραφείου ταξιδιών θα ήταν ανεπαρκής αφού ο προορισμός της είναι παντού.
Η στιγμή είναι πάντοτε ακάλεστη ο αγενής επισκέπτης που δεν χτυπάει ποτέ την πόρτα μας.
Επαινεί την ελλοχεύουσα απόχη του μυαλού μας αλλά ταυτόχρονα την ξεσκίζει δραπετεύοντας.
Κάθε κέρμα της αυξάνει κατακόρυφα την πληθωρικότητα της σκέψης μας.
Η ανεξικακία της εξευτελίζει τα ασήμαντα όπλα μας αφού επουλώνει τις πληγές με την αναλγησία της διαδοχής.
Ο τελειότερος αναισθησιολόγος αισθάνεται ταπεινωμένος στην αποτυχία της νάρκωσής της
Γιατί η στιγμή είναι άπιαστη και εξοργιστικά συνεπής.
Ίσως δεν εμπίπτει σε καμία διάταξη του ανθρώπινου χρονικού κώδικα,έτσι που κάποιος θα δίσταζε να την τιμωρήσει για αδικαιολόγητη βραδύτητα ή εσπευσμένη αναχώρηση.
Η στιγμή είναι το καύσιμο του μυαλού.
Το μεγαλείο της σκέψης
Η αρχέγονη αιτία της δημιουργίας.
| |
iokasth
17-12-2006 @ 07:55 | Το διάβασα... ήθελα και άλλο ακόμα.....
Ν ε φ έ λ η | |
 |
