|
| Σε άλωννε δωσμένη |  | | Σε μια σκέψη χάθηκα, σε μια στιγμή που φεύγει
Σε ένα όνειρο τρελό, που σαν τον ήλιο φέγγει.
Σκέφτηκα τα μάτια σου, να είναι δακρυσμένα
Και η καρδιά σου μάτια μου, να χτυπάει για μένα.
Εμάς τους δυό φαντάστικα, να ήμαστε ένα σώμα
Το εγώ το εσύ να γίνει εμείς, αγάπη σ’ ένα στρώμα.
Κι όλα αυτά σε μια στιγμή, σε μια χαμένη σκέψη
Το όνειρό γεννήθηκε, πως την καρδιά να κλέψει;
Δεν βρίσκει τρόπο να σου πει, όλα αυτά που θέλει
Μαλώνουνε μέσα του θαρρώ, τα θέλω με τα πρέπει.
Κι έτσι η σκέψη χάθηκε, το όνειρο κομμάτια
Κοιτάζει κάπου να κρυφτή, μα δε χωρά στα μάτια.
Γίνεται δάκρυ και φωτιά, που καίει τις ελπίδες
Το βιβλίο της αγάπης μου, έχει λευκές σελίδες.
Δεν έχει μέσα σ’ αγαπώ, δεν γράφει πως σε θέλω
Το βλέπω άδειο και πονώ, μα απόφαση το παίρνω.
Εμείς οι δυο θα μείνουμε, για πάντα δυό ξένοι
Θα γίνει η αγάπη μου βουβή, βουβή και θα σωπαίνει
Εσύ θα είσαι πάντοτε, σε άλωνε δοσμένη
Στα γελαστά τα μάτια σου, μια Παναγιά κρυμμένη.
Δεν βρίσκει τρόπο να σου πει, όλα αυτά που θέλει
Μαλώνουνε μέσα του θαρρώ, τα θέλω με τα πρέπει.
Κι έτσι η σκέψη χάθηκε, το όνειρο κομμάτια
Κοιτάζει κάπου να κρυφτή, μα δε χωρά στα μάτια.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
| outopios | | |
|
Ηλιαχτίδα 11-12-2006 @ 18:39 | Γίνεται δάκρυ και φωτιά, που καίει τις ελπίδες
Το βιβλίο της αγάπης μου, έχει λευκές σελίδες.
Δεν έχει μέσα σ’ αγαπώ, δεν γράφει πως σε θέλω
Το βλέπω άδειο και πονώ, μα απόφαση το παίρνω.
::cry.:: | | outopios 11-12-2006 @ 18:46 | Ηλιαχτίδα δεν σου άρεσε?
::lost.:: | | ΓιΟΥΛΗ_Τ 11-12-2006 @ 19:43 | Φυσικά και της άρεσε...
Κλαίει η κοπέλα...
Όμορφο Κωνσταντίνε μου...
| | ΓιΟΥΛΗ_Τ 11-12-2006 @ 19:45 | Γειά σου Ηλιαχτίδα μου...
Θα τη βρούμε, θα τη βρούμε κάποια στιγμή την ηλιαχτίδα μας... | | marakos1948 12-12-2006 @ 00:12 | πού καλό ::yes.:: | | MARGARITA 12-12-2006 @ 03:12 | Μου άρεσε το λυπημένο σου Κωνσταντίνε...την καλημέρα μου ::smile.:: Όσο για την Ηλιακτίδα είναι μια μελαγχολική ηλιακτίδα...έγραψες και εσύ αυτό και ήρθε και έδεσε το γλυκό ::wink.:: | | agrampeli 12-12-2006 @ 05:57 | Εμείς οι δυο θα μείνουμε, για πάντα δυό ξένοι
Θα γίνει η αγάπη μου βουβή, βουβή και θα σωπαίνει
Εσύ θα είσαι πάντοτε, σε άλωνε δοσμένη
Στα γελαστά τα μάτια σου, μια Παναγιά κρυμμένη.
πολύ ωραίοι στίχοι ::smile.:: | | Ολυμπια 07-03-2007 @ 05:33 | Γίνεται δάκρυ και φωτιά, που καίει τις ελπίδες
Το βιβλίο της αγάπης μου, έχει λευκές σελίδες.
Δεν έχει μέσα σ’ αγαπώ, δεν γράφει πως σε θέλω
Το βλέπω άδειο και πονώ, μα απόφαση το παίρνω.
m arese para poli k autos o stixos idietera ::cry.::
bravo poli omorfo | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|