|
| Παράξενη χροιά | | | κι ο έρωτας απονέμεται,
εξίσου,
δίκαια,
και πάνω απ’ τα
κλεισμένα μάτια
και μέσα στα ανοιχτά στόματα
ξεγυρίζει τα σ’ αγαπάς και μ’ αγαπώ
και στα τυφλά σημεία των στίξεών μας
γεφυρώνει τα σώματά μας:
μ’ αγαπάς; σ’ αγαπώ! σ’ αγαπάς, μ’ αγαπώ:
μ’ α,γαπ;άς! σ’ αγ:απ.ώ; σ’ α.γα…πάς μ’ α!γα:πώ,
ρήξη ήχων,
αντίστιξη ερώτων,
μου φαίνεται πως γελάω όπως κοιτάζω τη φιγούρα μου
να πλησιάζει τη τζαμόπορτα, νομίζω πως γελάω,
δεν είμαι και τόσο σίγουρος γι αυτό, ο γείτονας χαλάει
το ίσως γελαστό πρόσωπό μου ανοίγοντας τη πόρτα της πολυκατοικίας,
με ρωτάει αν είδα τα γράμματά μου, απαντάω ναι,
μηχανικά λέω το ναι, δεν τα είδα ούτε μ’ ενδιαφέρει να τα δω
μόνο αναρωτιέμαι, καθώς προσπερνώ τα κλειστά γράμματα,
αν μπορούμε να αγαπιόμαστε χωρίς σημεία στίξης,
μόνο με μια ανάσα αν μπορούμε ν’ αγαπιόμαστε
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | |
| | |
|
melomenos 12-12-2006 @ 13:37 | στα τυφλά σημεία των στίξεών μας
γεφυρώνει τα σώματά μας
πολύ ωραίο vas | | MARGARITA 12-12-2006 @ 15:47 | αν μπορούμε να αγαπιόμαστε χωρίς σημεία στίξης,
μόνο με μια ανάσα αν μπορούμε ν’ αγαπιόμαστε
Αυτό το ποίημα το κατάλαβα...ήταν εύκολο.....και αληθινό...
Σ΄ανάσα μας στιγμή....αγαπημένε φίλε μου....καλησπέρα | | silmariel 12-12-2006 @ 15:49 | ειλικρινέστατο..ευθύτατο..έτσι.. ::up.:: | | BonnieJo 12-12-2006 @ 16:15 | αν. ας... α! | | Ηλιαχτίδα 13-12-2006 @ 00:09 | αναρωτιέμαι........αν μπορουμε ν αγαπιομαστε........ ::yes.:: | | elixgeo 13-12-2006 @ 09:26 | Vas κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό.
Δεν είχα τίποτα διαβάσει δικό σου μέχρι τώρα, μα τώρα θα το κάνω. | | Palioxaraktiras 13-12-2006 @ 10:33 | Α ρε συντροφε θα σ εκδικηθω για οσα γραφεις
θα σου το μελοποιησω αυτο
Με το στομα ανοιχτο μ αφησες | | justawoman 13-12-2006 @ 15:52 | σαν "ένα αίνιγμα από συνηθισμένα λόγια" λέει ο ποιητής για την τέχνη του.
Νομίζω η παρουσία σου δικαιώνει την άποψη! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|