elli
13-12-2006 @ 15:13 | Νοστάλγησα τα πέτρινα φιλιά σου
Και την ανάσα σου που λιώνει και γυαλί
Αυτούς τους χτύπους που χορεύει η καρδιά σου
Κι αυτό το βλέμμα σου που μοιάζει με βροχή
Κι αν κάποια βράδια σε μάτωσαν οι λέξεις
Κι σε κουράσανε οι ίδιες προσευχές
Κράτα γερά και κοίταξε ν’ αντέξεις
Δεν ζει ο έρωτας αυτός μ’ αναστολές….
Αν και δεν είσαι στα καλύτερα σου, αυτό πάει στα καλύτερα σου και στα αγαπημένα μου!!!
::yes.:: ::yes.:: | |
Ηλιαχτίδα
13-12-2006 @ 23:34 | Ξερίζωσα μια ρίζα της καρδιά μου
Και φύτεψα για σένα μια ζωή
υπεροχο Κωστα ::up.:: | |
Δήμητρα
14-12-2006 @ 03:01 | Μιλάμε την ίδια γλώσσα μου φαίνεται Κώστα...
Καλημέρα σε σένα και στην πηγή της έμπνευσης σου! | |
agrampeli
14-12-2006 @ 05:52 | Νοστάλγησα τα πέτρινα φιλιά σου
Και την ανάσα σου που λιώνει και γυαλί
πολύ ωραίο ::smile.:: | |
Ri@89
05-01-2007 @ 02:00 | Οπως παντα ... απαιχτος...
Αυτο βεβαια με αγγιξε παρα παρα πολυ.... ::love.:: ::cry.:: | |
 |
