| |
| | Αριστείδης, ο αναμάρτητος |  | | | Δεν ξέρω τι μ'έπιασε και το έγραψα αυτό... θα μπορούσε να είναι μια πραγματική ιστορία, αλλά δεν έχω ζήσει ποτέ κάτι παρόμοιο, οπότε γιατί με δυσκολία κρατιέμαι να μη δακρύσω; | | |
Με τις σφεντόνες δυο αδέρφια, δυο παιδιά
...
σημάδι βάζανε φωλιές το μεσημέρι,
ο Δημητράκης, με παρέα τον Αριστείδη,
μα από πού θα'ρθει το κακό, κανείς δεν ξέρει,
κι εκείνο έρχεται συχνά μες στο παιχνίδι
...
Με τις σφεντόνες κυνηγούσαν δυο παιδιά,
κι ήθελαν μόνο να τρομάξουν τα πουλιά
Μέσα στα δέντρα είχαν χαθεί και χωριστεί
...
κι ο Αρης είδε έναν θάμνο να σαλεύει,
φοβήθηκε, και φώναξε τον Δημητράκη,
δεν παίρνει απάντηση, και τότε σημαδεύει
με τη σφεντόνα κι ένα τόσο πετραδάκι
...
δεν το μπορούσε το κακό να φανταστεί,
μέσα στα δέντρα είχαν χαθεί και χωριστεί
Είναι από τότε του χωριού μας ο τρελός
...
εξήντα χρόνια δεν ξανάπε ούτε λέξη,
κι ούτε ανθρώπους ούτε ζωντανά πειράζει,
κοντεύει -λένε οι γέροι- τα εβδομηνταέξι,
και Αριστείδη πια κανείς δεν τον φωνάζει
...
αφού κι εκείνος δε γυρνά, έτσι κι αλλιώς,
είναι από τότε του χωριού μας ο τρελός
Τριγυρισμένος από ανθρώπους, μα ερημιά
...
όπως το δέντρο μοναχό μες στ' άλλα δέντρα,
και αναμάρτητο τον λένε μεταξύ τους,
-τι ειρωνία, επειδή πέταξε μια πέτρα-
και αναλόγως πώς τραβάει η όρεξή τους
...
τού δίνουν φρέσκα ή και μπαγιάτικα ψωμιά,
τριγυρισμένος από ανθρώπους, μα ερημιά
Και μόνο τότε ένα χαμόγελο πικρό
...
τα χείλη του για λίγο ζωντανεύει,
κι ακούς σφυρίγματα απ' το σφραγισμένο στόμα,
έχει τον τρόπο τα πουλιά να τα μαζεύει,
για να τσιμπήσουν ψίχουλα ψωμί απ' το χώμα
...
και μόνο τότε ένα χαμόγελο πικρό,
τον αδερφό του -σα να βλέπει- τον μικρό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ftx , f(x) , heretiq , gaizkin , epsilon_xi_76 , Ευτύχης Χαιρετάκης | | | |
|
Μαρία
26-08-2004 | Ευτύχη είναι τέλειο ....μπράβο σου και για την έμπνευση και για τον τρόπο που γράφεις... | | kostas71
26-08-2004 | Πολύ καλο........Kostas71 | | heresy
26-08-2004 | Καταπληκτικό φίλε μου ... μπράβο :) | | edd
26-08-2004 | πολυ καλο... | | katerina
26-08-2004 | Πολυ συγκινητικο! | | Αγνή
26-08-2004 | Γεμάτο συναίσθημα, μπράβο Ευτύχη!!!! | | annaΤi
26-08-2004 | Θα συμφωνήσω με τον Κώστα71...Πανέμορφο!! (όταν ακούς παρόμοιες ιστορίες στην TV "σου φεύγει το μυαλό")... Υπέροχη και η περιγραφή και το "παιχνίδι" με το χρόνο... μπράβο!! | | Ανώνυμο σχόλιο
27-08-2004 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!Millie!!! | | Schatzi
27-08-2004 | Τόσο μα τόσο αληθινό...(schatzi) | | Ανώνυμο σχόλιο
01-09-2004 | Me diskolia kratiesai mi dakriseis giati einai toso alithino kai sigkinitiko. Kai thlivero poli, san ti zoi. (illy) | | Γηγενής
03-09-2004 | Ανατριχιαστικά αληθινό!!! | | Savas
20-09-2004 | Υπέροχο!! Λες και διαβάζω στίχους του Γκάτσου! Πόσο θα του ταίριαζε μια μελωδία του Χατζιδάκι! | | Θωμάς
28-09-2004 | τέτοια ιστορία τραγικη έχουμε ξανακούσει όμως με τον καταπληκτήκο τρόπο που την μεταφέρεις με έχεις αφήσει άναυδο. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
