| |
| | Ο θρύλος του φονιά |  | | | Παραμυθάκι παιδιά...μη φοβηθείτε...καληνύχτα σας | | |
Μια ιστορία θα σου πω θρύλου τρελού ξερνάδι
κοίτα λοιπόν μη φοβηθείς αν είσαι στο σκοτάδι
Άκου καμπάνες που ηχούν είναι θανάτου χτύπος
σκορπίζεται στα πέρατα, είναι κοντά σου μήπως
Αν έχεις σκέψη καθαρή ούτε που θα σ΄αγγίξει
απλά για λίγο μοναχά θα βγεις από τη πλήξη...
---------------------------------------------------------------------------------
Υγρό το χώμα ήτανε και κείνη αφημένη
Μ’ ένα πικρό χαμόγελο και τη ψυχή βγαλμένη
Με βλέμμα όμως τον κοίταζε γεμάτο ειρωνία
σαν να λεγε πως κέρδισε, αιώνια ηρεμία...
Έψαχνε τρόπο για να βρει, να πλύνει τις παλάμες
Ήταν γεμάτες αίματα -και καταγής δυο λάμες…-
Στα χέρια έριξε νερό, τα σκούπισε με λύσα
Μα γίνονταν πιο κόκκινα και τα ‘νιωθε ίσα-ίσα
Τα μάτια ανοιγόκλεισε να βγει από το ψέμα
Το βάμμα όχι δεν έφευγε… μα πότιζε το δέρμα
Ούτε τα δάκρυα ξέπλεναν, προσπάθησε με γλώσσα
και τρόμος τον κυρίευσε… ψυχή μιλούσε ζώσα!
-----------------------------------------------------------------------------------
-Μη προσπαθείς, πια δεν μπορείς, ξανά να καθαρίσεις
Ψυχή που παίρνεις σαν θεός, ψυχή σου θα αφορίσεις
Μ’αυτά τα χέρια θα γυρνάς, το κρίμα να θυμάσαι
Θα τα κοιτάς ακίνητα και πια δεν θα κοιμάσαι...
Θα στάζουν, θα λερώνουνε ότι ποτέ αγγίξουν
Και θα τα βλέπεις να γερνούν, πληγές παντού θα ανοίξουν
Πάντα μονάχος κι έρημος, μόνο νερό θα πίνεις
Και κάθε χρόνο κόκκινους, μικρούς καρπούς θα δίνεις…
-----------------------------------------------------------------------------------
Κι εκεί που πριν ο θάνατος, βρήκε για να ριζώσει
Αύρα ψυχρή τον άρπαξε στο χώμα να τον χώσει
Τα χέρια γίνανε κλαριά και ρόζοι οι πληγές του
Και το κορμί, σάπιος κορμός που στάζει απ τις σχισμές του
Έτσι όπως έκοψες ψύχή, θα κόβουν τους καρπού σου
Και θα πόνας, δεν θα μιλάς μα θα δουλέυει ο νους σου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | γελώντας και δακρύζοντας για κείνο τ' ακρογιάλι να στρώσω να πλαγιάσουμε κεφάλι με κεφάλι. | | | |
|
Dimitri Favvas
14-12-2006 @ 16:59 | Πολύ ωραίο Νικόλα. Μα με φοβίζεις φίλε. Μιλάς σαν να το έχεις ζήσει | | ΑΙΟΛΟΣ
14-12-2006 @ 17:01 | Πολύ αίμα βρε Νικόλα…?
Όμορφο όμως…
Καλό σου βράδυ…
::smile.:: | | nicolas
14-12-2006 @ 17:03 | όχι φίλε...σε διαβεβαιώ...παραμύθι είναι...φτιαγμένο πάνω σε δημοτικά πρότυπα...θρύλοι κτλ...ήθελα να κάνω και κάτι τέτοιο...καληνύχτα φίλε...ευχαριστώ που με διάβασες | | CHЯISTOS P
14-12-2006 @ 17:06 | nicalas, θα μας αφήσεις να κοιμηθούμε απόψε ;
Εξαίρετος ο στίχος σου φίλε, η υπόθεση σκίζει (σαν υπόθεση ...) | | Maximus
14-12-2006 @ 17:24 | .....poly kalo.....mou arese to thema sou file mou...mou thymizei ena paromoio diko mou...o gigantas...na sai kala | | Spartinos
14-12-2006 @ 21:58 | ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΝΙΚΟΛΑ ::up.:: | | Ηλιαχτίδα
14-12-2006 @ 23:56 | πολυ καλο Νικολα μου ::up.:: | | Yol
15-12-2006 @ 02:00 | Πωπω Νικόλα... Καλά που δεν το διάβασα χτες το βράδυ!! Πολύ ωραίο, πραγματικά. | | Goldy
15-12-2006 @ 02:56 | Πάλι καλά που το διάβασα πρωί αλλιώς...
Μεσ' τους φόβους μου έπεσες... ::wink.:: | | agrampeli
15-12-2006 @ 05:45 | πολύ ωραίο ::smile.:: | | silmariel
15-12-2006 @ 15:24 | ωραίο το θέμα πολύ όμορφα δωσμένο.. ::up.:: | | ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
30-01-2007 @ 17:02 | ::no.::
Δεν είσαι φονιάς...
Αυτή φταίει που έπεσε πάνω στο μαχαίρι κατά λάθος.....
10 φορές...
::laugh.::
Κλεμμένο από την ταινία "CHICAGO"....
Καλό όμως εεεεεεεεε!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
