|
ΣΕ ΩΡΕΣ ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΟΔΗΓΟΥΣΑ
ΘΑΡΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟ ΜΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥΣΑ
ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΡΗΜΟΥΣ
ΜΑ ΣΙΓΟΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΥΣ
ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΓΥΡΙΖΑ
ΝΟΤΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΨΙΘΥΡΙΖΑ
ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ
ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΕΓΩ
ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΖΩ
ΒΟΜΒΕΣ ΔΕΝ ΠΕΦΤΑΝΕ ΕΔΩ
ΣΦΑΙΡΑΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΣ ΗΧΟ
ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ‘ΜΑΙ ΗΣΥΧΟΣ
ΜΑ , ΔΕΣ ΤΙ ΠΑΩ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ
ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΩ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ.
ΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΒΡΙΣΚΑΝΕ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΦΕΓΓΑΝΕ,
ΚΑΙ Σ’ΕΝΑ ΡΑΔΙΑΚΙ , ΤΟΣΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΛΕΓΑΝΕ
ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΛΕΞΟΥΛΕΣ ΠΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ
ΚΙ ΑΡΧΙΣΑΝΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΝΑ ΚΛΑΙΝΕ ΜΠΡΟΣ ΜΟΥ
Μ’ΕΝΑ ΑΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΝΟΤΙΑ
ΓΙΑ ΧΟΡΩΔΙΑ
«ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΙΚΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»
ΚΑΙ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΜΟΥ ΑΡΧΙΖΑΝ ΝΑ ΜΕ ΤΡΩΝΕ ΜΕ
ΑΛΛΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ, ΑΛΥΠΗΤΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ
ΚΙ ΕΔΩ , ΤΟΣΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ, ΑΘΩΑ , ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ
ΑΛΛΟΥ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΑΜΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΒΡΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΒΡΟΧΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΣΩΖΟΥΝ ΕΛΕΕΙΝΟΙ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΤΕΣ
ΜΑ ΕΔΩ, ΔΕΣ ΤΙ ΚΑΛΑ ΠΕΡΝΑΜΕ
ΜΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΑΤΙΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΙΝΑΜΕ.
ΜΕ ΚΟΝΣΕΡΤΑ ΦΤΙΑΧΝΟΜΑΣΤΕ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΛΕΜΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ
ΜΑ ΔΕΝ ΤΗ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
Η ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ, ΣΤΗΣ ΒΡΑΔΥΑΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕ,
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΜΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ , ΤΑ ΞΕΝΟΙΑΣΤΑ ΤΑ ΜΕΡΑΚΙΑ ΜΟΥ,ΨΥΧΡΑ , ΜΟΥ ΤΑ ΕΠΝΙΓΕ
ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ , ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΜΟΥ ΣΤΗΣΑΝΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΜΟΥ
ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΟΥ ΤΟΤΕ ΞΥΠΝΗΣΑΝΕ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑΣΜΕΝΑ ΦΤΥΣΑΝ ΤΟ ΜΠΟΙ ΜΟΥ
ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΝΟΤΙΑ
ΝΑ ΨΙΘΥΡΙΖΕΙ
ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΑ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ
ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΥΓΙΣΤΗ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΜΟΥ,
ΠΡΟΤΟΥ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΣΚΥΨΕΙ.
ΑΛΛΟΥ , ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ, ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΑΛΗΤΕΣ
ΜΑΣ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝΕ
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ,
ΤΙΣ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΜΑΣ ΧΤΙΖΟΥΜΕ
ΑΛΟΥ, ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΠΟΓΙΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΤΩΜΑΤΑ , ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ,
ΣΕ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΤΟΕΣ
ΜΑ ΕΜΕΙΣ , ΔΕΣ ΤΙ ΚΑΛΑ ΠΕΡΝΑΜΕ
ΣΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ, ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΠΛΑΚΙΑ ΠΑΜΕ
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΟΝΑΜΕ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ
ΜΑ ΕΥΚΟΛΑ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΖΟΥΜΕ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|