stixoi.info: ποιητής

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

ποιητής

Σκυφτή χρωμάτιζε τις μνήμες της με χρώμα απ’ τη γη
το’ σκαβε με τα οστεώδη δάχτυλά της
κι οι χαρακιές που αφήναν πίσω τους
μοιάζαν βαθιά ορύγματα εφιάλτη ξεχασμένου
που κυκλικά
χάραζε γύρω της τείχη γυάλινα`

Όταν τα μάτια στύλωνε στο φως
κατάλευκες δεσμίδες στο κενό εξακοντίζονταν
οι ελπίδες της
λιώναν ακρωτηριασμένες
σ’ έναν ουρανό ανεξιχνίαστο
με χρώματα φτιαχτά από κραυγές και συνοχή καμία
ψιχάλες κίτρινες κηλίδωναν την όψη της
απλώνονταν σε ουρανού σιωπές
σπάγαν τεράστιες φτερούγες
μες στη δίνη της
κανείς δεν τόλμαγε μέσα της να κοιτάξει.

Αντίκρυ της στεκόταν αυτός
που όλο μιλούσε για ουρανό
τα λόγια του μαστίχα μύριζαν κι αέρα γιασεμιού.

Τον αποπαίρναν και τον έβριζαν
του’ δειχναν τις πληγές
τα τείχη τα γυάλινα
τις ανάσες που ξοδευτήκαν έτσι ανώφελα
του δείχναν τη βροχή που πέτρωσε σε μια
του μηδενός κρυμμένη κόχη
κι έγινε ο κόσμος όλος
μια έρημος στεγνή
με χώμα χέρσο τόσο που πηγή καμιά
δε δύναται να υγράνει πια

Του λέγαν
« ξύπνα` κοίτα την κόρη πως απόκαμε
κοίτα
γυάλινα τείχη γύρω της την κλείσαν
κοίτα
τις στάχτες που τα μάτια της κλειδώνουν»

μ’ αυτός κάθε που έστρεφε το βλέμμα στο κορίτσι
έβλεπε πάλι γιασεμιά τριγύρω στη ματιά της
και ουρανούς που στεφανώναν τις πληγές της
και τότε γέλαγε
με γέλιο ουρανού
απίθωνε το βλέμμα του παιγνιδισμούς γεμάτο
στη σιωπή της
κι αγκιστρωνόταν πάνω της
πασχίζοντας τα γυάλινα τα τείχη να γκρεμίσει.

Τον είπαν αφελή κι ανόητα σκεφτόμενο
άλλοι αλλάξαν βιαστικά ματιές από οίκτο.

Ήταν και κάποιοι που τον είπαν ποιητή.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΑΙΟΛΟΣ 15-12-2006 @ 08:11	Καταπληκτικό Ειρήνη… Μου άρεσε πολύ… Μπράβο σου… ::smile.::
ειρήνη 15-12-2006 @ 08:16	σ'ευχαριστώ πολύ αίολε ταιριάζει με την ψυχολογία μου αυτές τις μέρες ::smile.::
Ηλιαχτίδα 15-12-2006 @ 08:18	πολυ καλο το ποιημα σου. Μπράβο Ειρήνη ::smile.::
μπρουχίτα 15-12-2006 @ 08:20	και με τη δική μου ψυχολογία, επίσης..... το λάτρεψα Ειρήνη..........
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 15-12-2006 @ 08:35	Πάντα μου άρεσε περισσότερο να διαβάζω παρά να γράφω. Είδες πόσο δίκιο έχω Ειρήνη μου που το κάνω αυτό? Καλησπέρες. Υπέροχο.
ειρήνη 15-12-2006 @ 10:50	ηλιαχτίδα πολλά ευχαριστώ// brujita , παραποιητή είστε κι οι δύο αγαπημένοι μου στη σελίδα.. χαίρομαι που επιστρέψατε τιμή μου τα σχόλιά σας ::smile.::
ofilia 15-12-2006 @ 13:04	πολύ ομορφο Ειρηνη μοσχοβολάει μαστίχα
silmariel 15-12-2006 @ 16:49	πανέμορφο..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο