| |
Είμαι απόψε πιο μονάχος από πάντα
λες και μου έκλεψε η νύχτα τη ψυχή
άδεια μπαλάντα που την ξέχασε μια μπάντα
και αυτή χορεύει μοναχή μες την βροχή....
Ενα τηλέφωνο νεκρό για συντροφιά μου
και μια ελπίδα πως ακόμα με θυμάτε
περνούν τα βράδια και η αδεια αγκαλιά μου
ψάχνει να βρεί μια αγκαλιά και δεν κοιμάτε....
Σκότωσε ο χρόνος τα φτωχά μου σχεδιάκια
σ'ένα υπόγειο κλειστήκαν οι ελπίδες
τώρα μου έμειναν μονάχα τα στιχάκια
να μου θυμίζουν της ζωής μου τις ριτίδες.....
Αχ τι πώ για αυτή την άδεια ιστορία
έχει αρχήσει μια ψυχάλα ξαφνηκά
έγω διαβάζω τα παλιά μου τα βιβλία
κι αυτή στις πίστες την ζωούλα της σκορπά.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
