| |
Μονάχος εκεί που κάθομαι, αγναντεύω πέρα. Πιο πέρα κι από τη θάλασσα, πιο πέρα κι από τ’ αστέρια. Τα μάτια, όμως, σαν κλείσουνε δημιουργώ εσένα. Την τέλεια την ύπαρξη, την πιο ωραία απ’ όλες. Αχ, να ήσουνα πραγματική, να ταξιδεύαμε μαζί στα πέρατα του κόσμου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
