Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 1η Σεπτέμβρη 1922
 
Όταν ανατείλει ο ήλιος
Μην φωνάξεις.
Όταν το φως της ημέρας
Σου αποκαλύψει την Καταστροφή
Μην κλάψεις.
Κι αν ο Σαγγάριος που είδες
Έγινε κόκκινος και με φεγγάρι
Μην πονέσεις.
Κι αν κυρίεψαν την Κίο
Και το Γόρδιο, δημιούργησαν πάλι, δεσμό
Μη γοήσεις.
Και σαν δεις τις στάχτες, απ’ τις φλόγες,
Να καλύπτουν απ’ τ’ Αϊβαλί ως τ’ Αϊδίνι
Και το Δεκελί και τη Σμύρνη
Μη φωνάξεις.

Μην οι νεκροί, που κάτι περιμένουν
Και χρόνια, εκεί προσμένουν,
Ξυπνήσουν και φύγουν απ’ τη γη.
Αυτή που ονομάσαμε Αιολική.

Ας τους να κοιμούνται.
Να τους βλέπουν οι εχθροί και να φοβούνται.
Και μη λυπάσαι τον Ίωνα
Που απ’ άκρη σ’ άκρη, αυτής της έρημης γης
Τρέχει να βρει τα παιδιά του,
που τώρα πια εκεί δεν ζούνε.
Και ας είναι τα μάτια του γιομάτα δάκρυα.
Και ας έχουν τα μάτια του μια περίεργη λάμψη.
Μην τον λυπάσαι
Γιατί κάτι ξέρει αυτός.

Μόνο ένα δάκρυ άφησε
-για λίγο στον ήλιο να λαμπυρίσει-
και αυτό με τη θάλασσα ένα θα γίνει.
Κάτω στον εκεί βυθό να μείνει.
Μέσα στους Χρόνους
Στοιχείο και απόδειξη θα μένει
Για, του Έλληνα, την αγάπη προς τη Γη.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εδώ... στ΄ ανοιχτά του κόσμου
 
estia
18-12-2006 @ 20:13
Μην ξυπνήσουν και φύγουν απ'τη γή
αυτή που ονομάσαμε Αιολική.
με ταξίδεψες χρόνια Αιώνια πίσω.
νά σαι καλά.
Ηλιαχτίδα
18-12-2006 @ 23:14
πολυ ομορφο... ::wink.::
guesswho
19-12-2006 @ 04:23
::yes.::
seizeTHEday
19-12-2006 @ 05:23
Η γιαγιά μου δεκαοχτώ χρονών κοπέλα έφυγε από τη Σμύρνη,
διωγμένη από τους Τουρκο-Αγγλο-Γάλλους και τους Έλληνες φίλους τους...
Διωγμένη έφυγε και πήγε απέναντι στη Χίο.
Δε μπορούσε να ακούσει πια για Τούρκο και ότι τις θύμιζε το τότε.
Έτσι ήταν μέχρι που πέθανε...
Εγώ ένας από τους Τουριστικούς προορισμούς που δε θα πάω ποτέ,
είναι η σημερινή Τουρκία...

Καλή σου μέρα.
agrampeli
20-12-2006 @ 06:54
πολύ όμορφο ::smile.::
Μαυρομουστάκης
01-09-2017 @ 18:32
Μπράβο!!!!
Μπράβο!!!!
Μπράβο!!!!
**Ηώς**
01-09-2017 @ 18:43
::theos.:: ................. respect!

https://www.youtube.com/watch?v=VVjRyxjTaHM
Paul Atreides
01-09-2017 @ 18:55
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μ.Ελμύρας
01-09-2017 @ 23:36

' Αναφανήναι τις των οστέων αυτών έκδικος'.
::theos.:: ::love.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο