| |
Σίμωσε η μεγάλη νύχτα
Και μπορώ τον κόσμο να παρατηρώ
Γαλήνια και δίχως φόβο πια.
Τώρα δε με ξαφνιάζει
Η δειλία του «φίλου»
Που χτυπά πισώπλατα.
Τώρα δε με συγκινεί
Η πρόκληση του «εχθρού».
Πέρασα μέσα από δάση ειδώλων
Γκρεμίζοντας τα…
Θεέ μου, πόσο εύκολα κύλησαν στο χώμα…
Μέτρησα τους μώλωπες της καρδιάς μου,
Ήταν πολλοί,
Δεν πρόλαβα να τους γιατρέψω όλους…
Σίμωσε η μεγάλη νύχτα
Νιώθω το χνώτο της στο μάγουλό μου
Μα δε φοβάμαι πια
Γιατί μέσα μου είμαι αυτό
Που ήθελα πάντα να’ μαι…
Λεύτερη…
Να ψάχνω για τη δική μου Ιθάκη…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
