Ηπειρωτης
21-12-2006 @ 16:05 | Πολυ ωραιο....σαν ποιημα. ::smile.::.Ασχημο αυτο που γινεται με τα κακομοιρα τα ζωντανα. ::sad.:: | |
Dimitri Favvas
21-12-2006 @ 16:58 | Μήπως σε φοβίζει το άγνωστο; Τί γίνεται πιό πέρα από τα όριά σου;
Όταν αγριέψεις θα ξεφύγεις. Ακόμη και τα ζώα βγάζουν το παλούκι μόνο όταν αγριέψουν | |
Aris4
21-12-2006 @ 17:05 | Ειναι και τα φυστικια ............... ::up.::
χε χε ...... παρντον..
μου φαινεται ειμαι λιγο οινο πνευματωδης αποψε ::razz2.:: | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
21-12-2006 @ 18:22 | Ναι αλλά στο τσίρκο μας αρέσει όταν πηγαίνουμε.
Ψιχοπονιάρηδες το κώλου είμαστε. Αυτό λέω. | |
annaΤi
21-12-2006 @ 18:24 | Πόνεσε, αυτό.... ::vlax.:: | |
free falling
21-12-2006 @ 18:29 | Αιχμάλωτη στο τσίρκο
Πολύ καλή, όπως πάντα ::wink.:: | |
Ηλιαχτίδα
21-12-2006 @ 22:59 | Μα εμεις οι άνθρωποι που υποτειθεται πως εχουμε λογική πονάμε πάντα τα ζώα..........Εκεινα ποτε εμας....... ::sad.:: | |
guesswho
22-12-2006 @ 01:18 | Μαριαννάκι μου υπέροχη σε βρήκα σήμερα... χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα να έχεις, μακριά από σύρματα και σκοινιά... μόνο με αγάπη. Τα φιλιά μου! | |
Goldy
22-12-2006 @ 01:41 | Γι' αυτό ποτέ δεν πήγα σε τσίρκο...
Καλημέρα κουκλίτσα μου...
Πανέμορφη σε βρίσκω... ::smile.:: | |
άχρωμη πινελιά
22-12-2006 @ 02:35 | με πληγώνουν τέτοιες εικόνες...τι κάνουμε όμως γι αυτό?
καλημέρα και χρόνια πολλά | |
Spartinos
22-12-2006 @ 02:35 | ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ::smile.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
22-12-2006 @ 03:47 | Μαριάνα πάντα η γραφή σου με γοητεύει…
Καλημέρα και καλές γιορτές να περάσεις…
::smile.:: | |
μπρουχίτα
22-12-2006 @ 04:42 | με έκανες χώμα...
πολύ καλό...... | |
nicolas
22-12-2006 @ 05:47 | Τι έγραψες πάλι...τι έγραψες... | |
MARGARITA
22-12-2006 @ 10:09 | Υποκλίνομαι στον πόνο καλή μου....μου χαρίσθηκε απλόχερα....νοιώθω λοιπόν...τις ευχές μου ::smile.:: | |
Adagio in G minor
16-01-2007 @ 14:26 | http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=35351 | |
meursault
16-01-2007 @ 19:17 | το σαλιο -ως ειδημων - να σας πω...μες στις πληγες σου πεισμωνει
και ο ιδρωτας που κυλα
δυο γυρες , τρεις κι ανηφορια
στο μετωπο
το δακρυ σου κυκλωνει
το φτερο φτιάχτηκε από καημό και μεράκι
κι όσο γυρνάς στο ρυθμο που λιμνάζει στ'αυλακι
θαρθει μόλις η ωρα ένα πήδο για να δώσεις
τή θηλιά που γλυστρά σε αστερι θε να χωσεις
γιατί αυτο, το ασυνηθιστα ισχνο
που σε κονταινει
ειναι ο ισκιος της φωτιας
που μεσα σου ζεσταινει
το πρωτο βημα ειναι η φόρα
το δευτερο δεσμα δεν εχει παρα μονο του οριζοντα τη θλίψη..εισαι αγαπημενη...
| |
 |
