Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι λυγμοί παντρεύονται με την κραυγή της κουκ
 Από τις διαδρομές της ψυχής μου...
 
[align=center]Σε λίγο συναντώ τα χριστού-γεννα...
Μα δεν βλέπω τίποτα να γεννά...
Δεν υπάρχει ωορρηξία...
Κοιτώ με απλανές βλέμμα τον ορίζοντα...
Αρνείται να μου χαρίσει ένα απόκτημα...
Συνωμότησε κι αυτός μαζί σου...

Τρέχω στην ποιο απόμακρη κουφάλα...
Σκύβω και χώνομαι μέσα της...
Σύρομαι και ψάχνω κάτι για μένα...
Το μέτωπο αυλακώνεται από κόκκινο...
Κι είναι καυτό το γαμημένο...
Μα δεν με ζεσταίνει...
Τρέμω...
Τα δάχτυλα σκάβουν ανάμεσα σε κλαριά και χώματα...
Μα κι αυτά νωπά από το δάκρυ...
Ούτε μια φωτιά δεν μπορώ να ανάψω...
Να ζεσταθώ...
Ανακατεύονται με την βροχή...
Τα κύτταρα διαπερνώνται από την παγωνιά...
Δεν σε βλέπω πουθενά...
Τα μάτια θολά...
Η καρδιά μειώνει τους παλμούς...
Η σιωπή διαπερνά την ακοή μου...


Χάνω...
Χάνω...
Χάνω...
Αισθήσεις ...
Νεκρώνουν δυνάμεις...
Θρυμματίζονται όνειρα...
Ξεφτίζουν εικόνες...
Τα χέρια δεν έχουν δύναμη...
Ούτε καν τρέμουν...
Αφοπλίζονται από μια επικίνδυνη παραλυσία...


Ανασηκώνω παγερές πέτρες...
Δεν υπάρχει τίποτα...
Όλα στερούνται ζωής...
Ανιχνεύω τον κορμό...
Τα δάχτυλά μου ματώνουν...
Τα νύχια ξεκολλούν...
Φυτεύονται στις άσχημες ρυτίδες του...
Μονάχα κόκκινο που με πνίγει...
Οι λυγμοί παντρεύονται με την κραυγή της κουκουβάγιας...
Ο αέρας τρυπά τα κύτταρά μου...
Τα ρούχα λωρίδες από κουρέλια...
Η ψυχή αποκαμωμένη εκλιπαρεί...
Να φύγουμε...
Κι εγώ σέρνοντας σε ανα-ζητώ...
Την έπνιξα με το δάκρυ...
Κι ας πονώ...

[B]Λέω να μείνω...
Να πεθάνω...
Θέλω να ξανα-γεννηθώ...
Μονάχα για να σε ξανα-αγκαλιάσω...
Ψυχή μου...[/B]

Στέλιος Κ.[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
« Ακρόνειρο »
21-12-2006 @ 16:33
Είχες κάποιες υπέροχες εικόνες..
Ειλικρινά!

Καλημέρα.
meliviotis
21-12-2006 @ 17:12
Πολύ το τραβάς .....και δεν βγάζει νόημα! ::smile.::
horseman
21-12-2006 @ 17:24
φίλε μου αδιαφόρησε για ότι δεν σε εκφράζει...

ευχαριστώ...
Ηλιαχτίδα
21-12-2006 @ 23:10
Οι λυγμοί παντρεύονται με την κραυγή της κουκουβάγιας...


Υπέροχο Στελιο.......γεμάτο εικονες........
Κι αυτο ειναι το πιο σημαντικο......να δινεις στον άλλο εικονες......
Καλημερα ::smile.::
άχρωμη πινελιά
22-12-2006 @ 01:37
οι εικόνες του δημιουργούν μια μοναδική γέννηση....
καλημερα
Goldy
22-12-2006 @ 01:47
Με μελαγχόλησες αλλά σε βρήκα πολύ ωραίο στις σκέψεις σου Στέλιο μου...
Καλημέρα... ::smile.::
joyous
22-12-2006 @ 01:50
Δεν υπάρχει τίποτα...
Όλα στερούνται ζωής...
Ανιχνεύω τον κορμό...

συνοδοιπόρος ... σε αυτό το ταξίδι του χαμού!!!
υπέροχο ,καλημέρα Στέλιο!
Spartinos
22-12-2006 @ 02:31
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΥΧΩΜΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ::smile.::
guesswho
22-12-2006 @ 02:39
Τα φινάλε σου πάντα με τρελαίνουν Στέλιο μου....
::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
22-12-2006 @ 03:34
Θαυμάσιο και γεμάτο εικόνες...
Καλημέρα Στέλιο και καλές γιορτές...
::smile.::
μπρουχίτα
22-12-2006 @ 05:07
γεμάτο εικόνες...
αγωνία και πόνο..
μού άρεσε πολύ πολύ....
MARGARITA
22-12-2006 @ 10:13
Με σκότωσες εσύ με τούτο εδώ....και θα πεθάνεις ψυχή μου τώρα....την αγάπη μου Κένταυρε ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο