ΑΙΟΛΟΣ
22-12-2006 @ 02:19 | λατρευτικοί διθύραμβοι δοξάζουνε το κλέος της ψυχής
που ελεύθερη πετά πάνω από τις πολίχνες των βασάνων…
Ποια επιήκεια φίλε μου Χρήστο..?
Είναι θαυμάσιο…
Καλημέρα και καλές γιορτές…
::smile.:: | |
Ηλιαχτίδα
22-12-2006 @ 02:20 | δεν θελω να στο χαλασω αλλιως θα σου εγραφα ενα κειμενο ακατανοητο να δεις τη διαφορα.
Αυτο δεν ειναι ακατανοητο... εχουμε πει άλλωστε οτι η ποιηση ειναι απο μονη της παράξενη...
Χρόνια σου πολλα Χρήστο μου. ::smile.:: | |
Spartinos
22-12-2006 @ 02:41 | ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ::up.:: | |
Goldy
22-12-2006 @ 02:59 | Βρε, είναι ΥΠΕΡΟΧΟ Χρήστο μου...
Χρόνια Πολλά για την Γιορτή σου γιατί δεν θα μπορέσω να σου δώσω ευχές αυθημερόν...
Ότι επιθυμεί η καρδούλα σου να το έχεις καλέ μου...
Καλές Γιορτές... ::smile.:: | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
22-12-2006 @ 03:02 | Δεν είναι ακατανόητο. Πάντως δεν μου άφησε κάποια έντονη γεύση.
Λοιπόν....Ίσως τελικά να έχεις δίκιο. Είναι ακατανόητο ::laugh.:: ::smile.:: | |
guesswho
22-12-2006 @ 03:32 | Με τον Τάκη Χρήστο μου....
Καλές γιορτές! ::smile.:: | |
silmariel
22-12-2006 @ 04:13 | Δικτατορίες προαισθημάτων καθυποτάσσουν τη σκέψη μου
χαρακώματα εγκατάλειψης ορύττονται συνέχεια
όσο αρνούμαι να δω πιο πέρα από το χτες, κι από το σήμερα
κοιμητήρια ονείρων απλώνονται σε λόφους χθαμαλούς
όσο αποσταίνω στη νάρκη της επανάπαυσης
γιατί τα όνειρα δεν χρήζουν επανάπαυσης μα επανάστασης,
το λάτρεψα αυτό το κομμάτι.. | |
agrampeli
22-12-2006 @ 06:54 | θαυμάσιο Χριστο και καλές γιορτές ::smile.:: | |
liaanatolaki
22-12-2006 @ 07:54 | Εμένα πάντως ακατανόητο ή όχι, μου άρεσε... Χρόνια πολλά.. ::up.:: | |
annaΤi
22-12-2006 @ 11:06 | όποτε θέλεις, να σου το εξηγήσω...
και υπόσχομαι να μην χρησιμοποιήσω μαθηματικά... (χαχα...)
Υπέροχο χρήστο... λέει τόσα πολλά, που πνίγουν!!!! | |
Αγνή
22-12-2006 @ 14:21 | Δικτατορίες προαισθημάτων, κοιμητήρια ονείρων,
η νάρκη της επανάπαυσης....
Χρόνια πολλά!!! σου Χρήστε.
| |
CHЯISTOS P
22-12-2006 @ 14:29 | Ειδικό βάρος εμπλουτισμένου ουρανίου.
Βόμβα φίλε μου συνονόματε, έκανες, μεγατόνων.
Τόσο πολύ περιεκτικό και πλούσιο λόγο, δεν έχω ξαναδεί !
Μπράβο σου, σου βγάζω καπέλο !
...και Χρόνια μας πολλά, ρε φίλε….
| |
 |
