Τι περιμένουν τα στεγνά
σου βλέφαρα, σε αυτόν τον
αβέβαιο κόσμο, σε αρνήθηκαν
και αποσιώπησες την αιτία..
μίλα μου και ας μην σε ακούω,
κράτα μου συντροφιά
έχω τόσο ανάγκη,
να είμαι τώρα κοντά σου…
σε λίγο όταν θα ξημερώσει
θ' αναζητήσω να με σκεφτεσαι ξανά,
με τόση ευαισθησία άπλωσε
την ματιά σου, έτσι που
να με χαϊδεύεις με την θέρμη,
που σου εμπιστεύτηκα.
