| |
Πώς μπορείς να διαγράψεις κάτι σημαντικό?Πώς μπορείς να ξεχάσεις κάτι τόσο θλιβερό?
Πώς μπορείς να ζείς χωρίς να πονάς..?Πώς μπορείς να ζείς χωρίς να αγαπάς..?
Πώς είναι δυνατόν να επιβιώνεις χωρίς την ιδέα της ζωής?Πώς ειναι δυνατόν να ανασαίνεις χωρίς καν να ζείς..?
Πως ειναι δυνατόν να περιτρυγυρίζεσαι απο κόσμο και να είσαι μόνος?Πώς είναι δυνατόν σε κάθε στιγμή σου να παραμονέυει ο πόνος?
Πώς μπορείς να λές είμαι ευτυχισμένος ενώ είσαι τόσο μα τόσο θλιμμένος?Όλα είναι μια ουτοπία...μέσα στης ζωής την υποκρισία...
Όλα είναι σκληρά..άψυχα...ζωντανά...Όλα είναι εύθραυστα...μικρά...αληθινά...
Είναι της ζωής η μικρή μας η σφαίρα...που κατρακυλάει μέρα με τη μέρα...Είναι το Καλημέρα τι κάνεις καλά...άραγε θα σαι αυριο να μου το πείς ξανά...?
Η ζωή όμως δε σκέφτεται κυλάει...προχοράει...δεν λογίζεται το δέντρο που σπάει... που λυγάει...
Είναι το έμφυτο ζωώδες αίσθημα του ανθρώπου...και του Θεού που κατοικεί απ όπου...
Είναι η λύπη η χαρά κι ο πόνος...Είναι του ανθρώπου η μοίρα η ψευτιά κι ο δρόμος...
Είναι οι ευκαιρίες που περνούν και χάνεις...Άραγε θα ξανά ζήσεις να χαρείς και να ψάχνεις...?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
