| |
Δειλά φαντάσματα περνούν,
λίγες μου σκέψεις προσκυνούν,
στο μισοσκόταδο.
Μικρές κουρτίνες οι καημοί,
δεν κλείνουν χθες την εκτομή,
παλιό ματόκλαδο.
Φωνή στο άδειο μου κουτί,
ψυχή του πόνου κομφετί,
οι αναμνήσεις μου.
Γεμάτη η αύρα με πουλιά,
των πράξεων σου αλαλιά,
απομιμήσεις μου.
Κρανίου τόπος η στεριά,
δεν με σηκώνει η απλοχεριά,
βουτώ στο αίμα μου.
Παρούσα η αίσθηση να φταις,
χάδια στρυφνοί ακροατές,
στο ίδιο ψέμα μου.
Διαλογή χρυσού ρυθμού,
χτιστές αγάπες του πορθμού,
μες στο ακρογιάλι μου.
Θολή η κάθε ζεστασιά,
στημένη η όποια μοιρασιά,
σπασμένο κιάλι μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
