|
| ταξίδι δίχως Ταξίδι | | | Ξαναγυρνώ,
Ταξίδι σε
Δικές μου σκιές
Σε μη οριζόμενες
Νέες διαδρομές.
Αίσθηση ανώφελου
Ανάσες ιχνεύουν
Θηράματα,
Διαλύοντας τη σκέψη του,
Τη σκέψη μου
Που στοιχειωμένη ζει
Εμποδίζοντας
Τα όνειρα ν’ ανθίσουν.
Τ ’ακολουθώ
Χωρίς πυξίδα,
Συνθλίβομαι
Σε λευκή,
χαμένη θάλασσα.
Είδωλα
Σε βιτρίνες,
Κούκλες με
Βλέμματα άγνωστα
Διαπερνούν το άπειρο,
Αναρριχόμενα ακίνητα.
Ταξίδι δίχως ταξίδι
Σπασμένα κουπιά
Και έγχρωμα όνειρα
Κλώνοι ουράνιου τόξου
Καταδύονται και βάφουν
Τη θάλασσα πορφυρή.
Αίματα παλίρροιας
Απλώνονται
Ανεξίτηλα ,
πελώρια δάκρυα
Φυσαλίδες στο κενό
Εμφυσούν γένεση ,ελπίδα, λύτρωση.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| http://www.lykofos.net | | |
|
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 25-12-2006 @ 16:59 | πολύ όμορφο...
έτσι είμαστε εμείς εδώ ::smile.::
βλέπουμε όμορφη την μαυρίλα
καλώς όρισες
| | radua 25-12-2006 @ 17:04 | Καλώς σας βρήκα και σε ευχαριστώ για το σχόλιο.Δεν είναι όμως τόσο μαύρο..υπάρχει στο τέλος ένα φωτάκι .
Άλλωστε το σκοτάδι χρειάζεται γι αυτό μόνο,για να γίνει ορατό το φως.
Καλό βράδυ. | | marakos1948 26-12-2006 @ 00:20 | καλώς την στο φτωχικό μας,πολυ όμορφο
χρόνια πολλά ::love.:: | | radua 27-12-2006 @ 01:59 | Σε ευχαριστώ πολύ δάσκαλε,νάσαι καλά. ::xmas.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|