stixoi.info: μεγαλωσα γαμωτο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

μεγαλωσα γαμωτο

φαντάζομαι εσένα γιατί ποτέ δεν θα σε αντικρύσω...

[I][align=center]Αγέρας φυσά και σκορπά τη γύρη από τα πέταλα της καρδιάς μου.
Σε θυμήθηκα και τρόμαξα!
Μου λειψε το άρωμα της καυτής σάρκας
που με αγγιζε τα μοναδικά εκείνα λεπτά που το χαμόγελο ζούσε ακόμα στα χείλη μου...
Έχεις χαθεί σα κύκνος βασιλιάς το χειμώνα.
Σε βλέπω να πετάς και κλαίω όπως η ανεμόνη στη βροχή.
Στάλα - στάλα μας χωρίζουν τα στοιχεία της φύσης
κι γω πρέπει να ζω σε αυτήν την πραγματικότητα...
Άγκυρα σκουριασμένη στο βυθό της θάλασσας αποκομμένη από το καράβι της.
Ξεκομμένη κι γω από το δικό σου σαπιοκάραβο ,
με τρώει τα σαράκι κι η αλμύρα.
Ξέρεις.......
τσούζει το αλάτι στις πληγές
κι γω είμαι γεμάτη από δαύτες!
Χτυπά το τηλέφωνο.
Ποιός διαλύει τους εφιάλτες μου?
Τώρα που άρχισα να συνηθίζω στο χαμό σου...
Το τρίχωμα του λύκου ανασηκώνεται,
καθώς ουρλιάζει στην κορυφή του βουνού των πόνων.
Ούρλιαγμα κι ο ήχος του τηλεφώνου!
Είσαι εσυ από υποχρέωση!
Γι αυτό σκοτεινιάζει χωρίς πανσέλινο ,
για να μη φαίνεται στο βαθύ μπλε του ουρανού το δάκρυ μου
που δροσίζει το χρυσαετό της απελπισίας...
Βαθύ μπλε και το χρώμα της κορνίζας.
Φυλά το αίμα που κυλά μέσα της σα κλουβί που σώζει ένα καναρίνι
και σκοτώνει ένα χελιδόνι!
Μόνο τα παιχνίδια του δωματίου μου ,
μου θυμίζουν πως σαν παιδί γελούσα....!!![/align][/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ακόμα κι ο πιο χαμηλός ψίθυρος μπορεί να ακουστεί πάνω από στρατούς όταν λεει την αλήθεια..

horseman 26-12-2006 @ 16:33	Χτύπησα πάνω στο φεγγάρι... του μίλησα για Σένα... χαμογέλασε κι έλαμψε... μου χάρισε κι ένα αστέρι... φωτεινό σαν λευκή ψυχή... για Σένα... κάντο παιχνίδι και φως... κι απλά... χαμογέλα... Υπέροχο ψυχή μου...
Palioxaraktiras 26-12-2006 @ 16:50	Εξαισιοοοοοοοοοοο Να εισαι καλα στ' αγαπημενα
Ηλιαχτίδα 26-12-2006 @ 23:55	εξαιρετικο πραγματι.. ::yes.::
jan_d_ark 27-12-2006 @ 00:15	Ξέρεις....... τσούζει το αλάτι στις πληγές κι γω είμαι γεμάτη από δαύτες! ................ Μόνο τα παιχνίδια του δωματίου μου , μου θυμίζουν πως σαν παιδί γελούσα....!!! Ιωαννα μου ειναι υπέροχο....... ::yes.::
marakos1948 27-12-2006 @ 00:24	::up.:: ::up.:: ::up.::
Spartinos 27-12-2006 @ 01:57	ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.::
MARGARITA 27-12-2006 @ 03:48	Εξαιρετικό Ιωάννα...άγγιξε όλες τις αισθήσεις μου
justawoman 27-12-2006 @ 03:56	Με τόσα χρώματα που ζωγράφισες... μόνο για άχρωμη πινελιά δε μοιάζεις ::xmas.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 27-12-2006 @ 04:02	Δεν νομίζω πως χρειάζεται να κάνω κάποιου είδους σχόλιο... καλημέρα, και χρόνια επόμενα σαν παιδικά Ιωάννα
agrampeli 27-12-2006 @ 04:10	ΥΠΕΡΟΧΟ ::xmas.::
μπρουχίτα 27-12-2006 @ 05:33	δυνατό πολύ.....
guesswho 27-12-2006 @ 05:39	::love.:: Ιωάννα, άψογο....
karatheodoris 27-12-2006 @ 16:24	nice try ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο