| |
Εδώ στο σκοτάδι η μόνη μου παρέα είναι η σκιά μου,
Καθώς βουλιάζω μες στο κρεβάτι.
Προσπαθώ να διώξω τις σκέψεις μου απο σενα
Δεν θέλω να σε σκέφτομαι, να αναρωτιέμαι τι κάνεις.
Γιατί; Θα ρωτήσεις και θα σου πώ,
Είναι μαρτύριο να βρίσκομαι μακρυά σου,
Με κάθε ανάσα που παίρνω, με κάθε αναπνοή
Εσένα σκέφτομαι.
Και είναι ακόμα χειρότερα οταν έρχεται η νύχτα,
Νιώθω τοσο μόνη οταν δεν σε έχω δίπλα μου.
Το μυαλό μου συνέχει σκέφτεται διάφορα.
Αναρωτιέμαι αν με σκέφτεσαι καθόλου.
Λες πως με σκέφτεσαι όποτε σε ρωτώ.
Γιατί συνέχεια νιώθω ανασφάλεια;
Γιατί δημιουργώ καταστάσεις που δεν υπάρχουν;
Και καταφέρνω να σε μισώ, έστω για λίγο;
Εδώ στο σκοτάδι, πρέπει με το ζόρι να κοιμηθώ
Για να μην σκέφτομαι τίποτα.
Ύπνε, πάρε με μακρυά μέχρι να’ρθεί το πρωί
Μέχρι να τον έχω πάλι δίπλα μου.
Είναι πάντα χειρότερα αυτές τις μοναχικές νύχτες,
Μου δημιουργεί πληγές μεσα μου βαθυά.
Θα βάλω τα δυνατά μου, θα κάνω οτι μπορώ
Θα προσπαθήσω πολύ ουτε για μια στιγμή να σε σκεφτώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
